"രാമകഥപ്പാട്ട്" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

ഇരവിക്കുട്ടിപ്പിള്ളപ്പോര്‍, ഉലകുടപെരുമാള്‍ തുടങ്ങിയ പാട്ടുകളെപ്പോലെ തെക്കന്‍ നാടന്‍ പാട്ടുകളിലൊന്നു മാത്രമായാണ് സാഹിത്യചരിത്രകാരന്മാര്‍ രാമകഥാപ്പാട്ടിനെയും കരുതിയിരുന്നത്. എന്നാല്‍ ഇതിന് മഹത്താരമായ ഒരു സ്ഥാനം നല്‍കിയത് പി.കെ നാരായണപിള്ളയാ‍ണ്. പണ്ഡിതന്മാര്‍ 14 മുതല്‍ 17 വരെ ശതകങ്ങല്‍ക്കിടയ്ക്ക് കൃതിക്ക് കാലം കല്പിക്കുന്നു. കോവളത്തിനടുത്തുള്ള അവ്വാടുതുറയിലെ അയ്യപ്പിള്ള ആശാനാണ് കര്‍ത്താവ്. വിരുതും പാട്ടുമായുമാണ് കൃതി സംവിധാനം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. വിരുത്തവും പാട്ടുമായാണ് കൃതി സംവിധാനം ചെയ്റ്റിട്ടുള്ളത്; 279 വിരുത്തവും 3163 പാട്ടുകളും കണ്ണശരാമായണത്തേക്കാളും വലുതാ‍ണ്. ഭക്തിയല്ല , ബഹുജനങ്ങള്‍ക്ക് രസം പകര്‍ന്ന് കൊടുക്കുകയാണ് ലക്ഷ്യം. [[വില്ലടിച്ചാന്‍ പാട്ട്]] പോലെ ചന്ദ്രവളയമെന്ന വാദ്യ ഉപകരണത്തിന്‍റെഉപകരണത്തിന്റെ പ്രയോഗത്തോടെ വിഷ്ണുക്ഷേത്രങ്ങളില്‍ രാമകഥപ്പാട്ട് പാടി വന്നിരുന്നു. എതുകയും മോനയും അന്ത്യപ്രാസവുമെല്ലാം ഇതില്‍ അനായോസമായി പ്രയോഗിച്ചിരുന്നു.