മാര്ഷന്റെ സ്വന്തം രചനകളൊന്നും ലഭ്യമല്ല. അദ്ദേഹത്തെ ചിലര് [[ജ്ഞാനവാദം|ജ്ഞാനവാദിയായി]] വിശേഷിപ്പിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും എതിരാളികളുടെ വിമര്ശനങ്ങളില് തെളിഞ്ഞുവരുന്ന ചിത്രം വിശ്വസിക്കാമെങ്കില്, മാര്ഷന്റെ സിദ്ധാന്തങ്ങള് [[ജ്ഞാനവാദം|ജ്ഞാനവാദത്തില്]] നിന്ന് വ്യത്യസ്ഥമായിരുന്നു. <ref>[http://encyclopedia.jrank.org/MAL_MAR/MARCION.html ബ്രിട്ടാനിക്കാ വിജ്ഞാനകോശം: മാര്ഷന്]: "മാര്ഷന്റെ തന്നെ വീക്ഷണമനുസരിച്ച്, ക്രിസ്തുവിന്റേയും പൗലോസിന്റേയും സുവിശേഷങ്ങളെ ആധാരമാക്കിയുള്ള ക്രിസ്തുമതത്തിന്റെ നവീകരണമായിരുന്നു അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ച സഭയുടെ ലക്ഷ്യം; അവയ്ക്കപ്പുറം മറ്റൊന്നും സ്വീകാര്യമായിരുന്നില്ല. മാര്ഷനെ ജ്ഞാനവാദിയായി കരുതുന്നത് തെറ്റായിരിക്കുമെന്ന് ഇതില് നിന്നു തന്നെ വ്യക്തമാണ്. അദ്ദേഹം തീര്ച്ചയായും ഒരു ദ്വൈതവാദി ആയിരുന്നു. എന്നാല് ജ്ഞാനവാദി ആയിരുന്നില്ല."</ref> അദ്ദേഹത്തിന്റെഅദ്ദേഹം നിര്ദ്ദേശിച്ച വിശുദ്ധഗ്രന്ഥസംഹിതയില് (Canon) ഉണ്ടായിരുന്നത് പൗലോസിന്റെ പത്തു ലേഖനങ്ങളും "മാര്ഷന്റെ സുവിശേഷം" എന്നറിയപ്പെട്ട ഒരു ഗ്രന്ഥവുമാണ്.<ref>[http://www.ccel.org/ccel/schaff/hcc2.v.xiii.xvi.html], [[കേസറിയായിലെ യൂസീബിയസ്]], ''സഭാചരിത്രം''; ചില മാറ്റങ്ങളോടെ, [[ലൂക്കാ അറിയിച്ച സുവിശേഷം|ലൂക്കായുടെ സുവിശേഷം]] തന്നെയാണ് മാര്ഷന്റെ സുവിശേഷമായതെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു; ഡേവിഡ് സാള്ട്ടര് വില്യംസ്, "മാര്ഷന്റെ സുവിശേഷത്തിന്റെ പുനര്സൃഷ്ടി", ''ബൈബിള് സാഹിത്യ പത്രിക'' 108 (1989), പുറം. 477-96.</ref> എബ്രായ ബൈബിള് ഒന്നടങ്കം മാര്ഷന് തള്ളിക്കളഞ്ഞു. കൂടാതെ പില്ക്കാലത്ത് പുതിയനിയമത്തിന്റെ ഭാഗമായി മാറിയ ഇതരഗ്രന്ഥങ്ങളും മാര്ഷന്റെ സംഹിതയ്ക്ക് പുറത്തുനിന്നു. [[പൗലോസ് അപ്പസ്തോലന്|പൗലോസ് അപ്പസ്തോലനെ]] സത്യവിശ്വാസത്തിന്റെ ആശ്രയിക്കാവുന്ന ഉറവിടമായി കണക്കാക്കിയ മാര്ഷന്, യഹൂദസിദ്ധാന്തങ്ങളില് നിന്ന് മുക്തമായ ഒരു വിശ്വാസസംഹിതയ്ക്ക് രൂപം കൊടുത്തു. ക്രിസ്തു കൊണ്ടുവന്ന രക്ഷയുടെ സന്ദേശം മനസ്സിലാക്കിയ ഒരേയൊരു അപ്പസ്തോലന് പൗലോസായിരുന്നെന്ന് മാര്ഷന് കരുതി.<ref> ബ്രിട്ടാനിക്കാ വിജ്ഞാനകോശത്തിന്റെ 1911-ലെ പതിപ്പ് [http://encyclopedia.jrank.org/MAL_MAR/MARCION.html മാര്ഷനെ സംബന്ധിച്ച ലേഖനം]</ref>