"സ്റ്റാൻഡേർഡ് മോഡൽ" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

{{Prettyurl|Standard Model}}

{{Standard model of particle physics}}

 

ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തില്‍ നടത്തിയ എല്ലാ ഉന്നതോര്‍ജ്ജ ഭൗതികശാസ്ത്രപരീക്ഷണങ്ങളുടെ ഫലങ്ങള്‍ ഈ സിദ്ധാന്തത്തെ സാധൂകരിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ നിലവില്‍ അടിസ്ഥാന പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ ഇത് അപൂര്‍ണ്ണമാണ്‌, കാരണം ഗുരുത്വാകര്‍ഷണം, തമോദ്രവ്യം എന്നിവയെ ഇതു വിശദീകരിക്കുന്നില്ല. കൂടാതെ [[ലെപ്റ്റോണ്‍|ലെപ്റ്റോണുകളിലും]] ഇതിന്റെ വിശദീകരണം പൂര്‍ണ്ണമല്ല, [[ന്യൂട്രിനോ|ന്യൂട്രിനോകളുടെ]] പിണ്ഡം പൂജ്യമല്ല എന്നു വ്യക്തമാക്കുന്നെങ്കിലും അതെത്രയാണെന്ന് പറയുന്നില്ല.

[[ചിത്രം:Standard Model of Elementary Particles.svg|thumb|300px|The Standard Model of [[elementary particle]]s, with the [[gauge boson]]s in the rightmost column.]]

== ചരിത്ര പശ്ചാത്തലം ==

വൈദ്യുതകാന്തീക ക്ഷീണ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെ സമന്വയിപ്പിച്ചവതരിപ്പിക്കാം എന്ന് 1963 ല്‍ ഷെല്‍ഡണ്‍ ഗ്ലാഷോ നടത്തിയ പരീക്ഷണത്തിലൂടെ കണ്ടെത്തലാണ്‌ ഈ സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ രൂപീകരണത്തിന്റെ ആദ്യ പടി. 1967 ല്‍ സ്റ്റീവന്‍ വെയ്ന്‍ബെര്‍ഗ്, അബ്ദുസലാം എന്നിവര്‍ ഗ്ലാഷോവിന്റെ സിദ്ധാന്തത്തില്‍ ഹിഗ്ഗ്സ് മെക്കാനിസം കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്ത ഇതിനൊരു ആധുനീക മുഖം നല്‍കി. W, Z എന്നീ ബോസോണുകള്‍, ഫെമിയോണുകള്‍ (ഇവയെ ക്വാര്‍ക്കുകളെന്നും ലെപ്റ്റോണുകളെന്നും വിഭജിച്ചിരിക്കുന്നു) എന്നിങ്ങനെയുള്ള സ്റ്റാന്‍ഡേര്‍ഡ് മോഡലിലെ കണങ്ങള്‍ക്ക് ഹിഗ്ഗ്സ് മെക്കാനിസം വഴിയാണ്‌ നിശ്ചലപിണ്ഡം ലഭിക്കുന്നതെന്നാണ്‌ വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നത്.