"ദിമിത്രി ബോർട്ട്‌നിയാൻസ്‌കി" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
Content deleted Content added
വരി 45:
[[File:Grave of Dmitry Bortniansky.jpg|thumb|സെന്റ് പീറ്റേഴ്സ്ബർഗിലെ ബോർട്ട്നിയൻസ്കിയുടെ ശവകുടീരം]]
1779-ൽ ബോർട്ട്നിയൻസ്കി സെന്റ് പീറ്റേഴ്‌സ്‌ബർഗ് കോർട്ട് കാപ്പെല്ലയിലേക്ക് മടങ്ങുകയും സൃഷ്ടിപരമായി അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്തു. കുറഞ്ഞത് നാല് ഓപ്പറകളെങ്കിലും അദ്ദേഹം രചിച്ചു (എല്ലാം ഫ്രെഞ്ച് ഭാഷയിൽ, ഫ്രാൻസ്-ഹെർമൻ ലാഫെർമിയർ എഴുതിയ ലിബ്രെറ്റിക്കൊപ്പം): Le Faucon (1786), La fête du seigneur (1786), Don Carlos (1786), Le fils-rival ou La moderne Stratonice (1787). പിയാനോ സൊണാറ്റാസ്, കിന്നരങ്ങളോടുകൂടിയ പിയാനോ ക്വിന്ററ്റ്, ഫ്രഞ്ച് ഗാനങ്ങളുടെ ഒരു സൈക്കിൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി കൃതികൾ ബോർട്ട്നിയൻസ്കി ഈ സമയത്ത് എഴുതി. കിഴക്കൻ ഓർത്തഡോക്സ് സഭയ്ക്കുവേണ്ടി അദ്ദേഹം ആരാധനാ സംഗീതം രചിച്ചു. കിഴക്കൻ, പടിഞ്ഞാറൻ യൂറോപ്യൻ ശൈലിയിലുള്ള വിശുദ്ധ സംഗീതം സംയോജിപ്പിച്ച്, ഇറ്റലിയിൽ നിന്ന് പഠിച്ച ബഹുസ്വരത ഉൾപ്പെടുത്തി. ഗബ്രിയേലിസിന്റെ വെനീഷ്യൻ പോളിച്ചോറൽ ടെക്നിക്കിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ശൈലി ഉപയോഗിച്ച് ചില കൃതികൾ പ്രതിവചനമായിരുന്നു.
കുറച്ച് സമയത്തിനുശേഷം, ബോർട്ട്നിയൻസ്കിയുടെ പ്രതിഭ അവഗണിക്കാനാവാത്തവിധം മികച്ചതായി തെളിയിക്കപ്പെട്ടു. 1796-ൽ റഷ്യൻ സാമ്രാജ്യത്തിൽ നിന്നുള്ള ആദ്യത്തെ ഡയറക്ടറായ ഇംപീരിയൽ ചാപ്പൽ ക്വയറിന്റെ ഡയറക്ടറായി അദ്ദേഹത്തെ നിയമിച്ചു. തന്റെ പക്കലുള്ള അത്തരമൊരു മികച്ച ഉപകരണം ഉപയോഗിച്ച്, നൂറിലധികം മതപരമായ കൃതികൾ, വിശുദ്ധ കച്ചേരികൾ (4 ഭാഗങ്ങളുള്ള മിക്സഡ് ഗായകസംഘത്തിന് 35, ഡബിൾ കോറസിന് 10), കാന്താറ്റകൾ, ഗാനങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി രചനകൾ അദ്ദേഹം നിർമ്മിച്ചു.
1825 ഒക്‌ടോബർ 10-ന് സെന്റ് പീറ്റേഴ്‌സ്‌ബർഗിൽ വെച്ച് ബോർട്ട്നിയൻസ്കി അന്തരിച്ചു. തുടർന്ന് സെന്റ് പീറ്റേഴ്സ്ബർഗിലെ സ്മോലെൻസ്‌കി സെമിത്തേരിയിൽ സംസ്‌കരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭൗതികാവശിഷ്ടങ്ങൾ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ അലക്സാണ്ടർ നെവ്സ്കി മൊണാസ്ട്രിയിലേക്ക് മാറ്റി.
==അവലംബം==
| |||