വിക്കിപീഡിയ

"മുഹമ്മദിനെതിരായ വിമർശനങ്ങൾ" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

നാൾപ്പതിപ്പുകൾ കാണുക
← മുൻപത്തെ വ്യത്യാസംഅടുത്ത വ്യത്യാസം →
Content deleted Content added
വ്യത്യാസം കാണൽവിക്കിഎഴുത്ത്
No edit summary
റ്റാഗ്: 2017 സ്രോതസ്സ് തിരുത്ത്
No edit summary
റ്റാഗ്: 2017 സ്രോതസ്സ് തിരുത്ത്
വരി 5:
'''[[മുഹമ്മദ്|മുഹമ്മദിന്റെ]]''' ജീവിതകാലത്ത് തന്നെ (ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ) '''മുഹമ്മദിനെതിരെയുള്ള വിമർശനങ്ങളും''' ആരംഭിച്ചിരുന്നു. [[ഏകദൈവവിശ്വാസം]] പ്രചരിപ്പിച്ചു തുടങ്ങിയതോടെ മുഹമ്മദിനെ സമകാലിക അറബി ഗോത്രങ്ങൾ തള്ളിപ്പറഞ്ഞിരുന്നു. ആദ്യകാലങ്ങളിൽ രഹസ്യമായി നടന്ന പ്രബോധനപ്രവർത്തനങ്ങൾ വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പരസ്യമായി നടത്തിത്തുടങ്ങി. ദൈവത്തിന്റെ ഏകത്വം, പരലോകവിശ്വാസം തുടങ്ങിയ ഇസ്‌ലാമിക വിശ്വാസങ്ങൾ അവർക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. അവർ മുഹമ്മദിനെ ഭ്രാന്തൻ, ജാലവിദ്യക്കാരൻ, കവി എന്നെല്ലാം പറഞ്ഞ് ആക്ഷേപിച്ചുവന്നു. മുഹമ്മദിന്റെ അനുയായികൾ വർദ്ധിച്ചുവന്നതോടെ എതിർപ്പിന്റെ ശക്തി വർദ്ധിച്ചുവന്നു. പല കുടുംബങ്ങളിലെയും അംഗങ്ങൾ [[ഇസ്‌ലാം]] സ്വീകരിച്ചതോടെ കുടുംബ ബന്ധങ്ങളിൽ വിള്ളലുണ്ടാക്കുന്നവൻ എന്നായിരുന്നു മുഹമ്മദ് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്.
 
അറേബ്യയിൽ അന്ന് പ്രധാനമായും ഉണ്ടായിരുന്നത് ബഹുദൈവവിശ്വാസികളായ വിവിധ ഗോത്രങ്ങളായിരുന്നു. വളരെ വിരളമായി ക്രിസ്ത്യാനികളും ജൂതന്മാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. മുഹമ്മദ് [[മദീന|മദീനയിലെത്തിയപ്പോൾ]] അവിടെയുള്ള ജൂതന്മാരാണ് മുഹമ്മദിനെ വിമർശിച്ചിരുന്ന മറ്റൊരു വിഭാഗം. മുഹമ്മദ് അവരുമായി രാഷ്ട്രീയ കരാറിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കിലും<ref name="dating">{{harvp|Watt|1956|pp=227–228}}</ref><ref name="Lecker-2014-OxBib">{{cite web |last1=Lecker |first1=Michael |title=The Constitution of Medina |url=https://www.oxfordbibliographies.com/view/document/obo-9780195390155/obo-9780195390155-0209.xml |website=Oxford Bibliographies |accessdate=16 December 2019 |date=26 August 2014}}</ref> ഖുർആനിലെ പല പരാമർശങ്ങളും തങ്ങളുടെ വേദത്തിൽ നിന്ന് പകർത്തിയതാണെന്ന് മദീനയിലെ ജൂതന്മാർ ആരോപിച്ചു<ref name="JE2">{{Cquote|The Jews [...] could not let pass unchallenged the way in which [[Biblical and Quranic narratives|the Koran appropriated Biblical accounts and personages]]; for instance, its making Abraham an Arab and the founder of the [[Kaaba|Ka'bah]] at [[Mecca]]. The prophet, who looked upon every evident correction of his gospel as an attack upon his own reputation, brooked no contradiction, and unhesitatingly threw down the gauntlet to the Jews. Numerous passages in the Koran show how he gradually went from slight thrusts to malicious vituperations and brutal attacks on the customs and beliefs of the Jews. When they justified themselves by referring to the Bible, Muhammad, who had taken nothing therefrom at first hand, accused them of intentionally concealing its true meaning or of entirely misunderstanding it, and taunted them with being "asses who carry books" (sura lxii. 5). The increasing bitterness of this vituperation, which was similarly directed against the less numerous [[Arab Christians|Christians]] of [[Medina]], indicated that in time Muhammad would not hesitate to proceed to actual hostilities. The outbreak of the latter was deferred by the fact that the hatred of the prophet was turned more forcibly in another direction, namely, against the [[Quraysh|people of Mecca]], whose earlier refusal of Islam and whose attitude toward the community appeared to him at Medina as a personal insult which constituted a sufficient cause for [[Islam and war|war]].|author=Richard Gottheil, Mary W. Montgomery, Hubert Grimme|source=[http://jewishencyclopedia.com/articles/10918-mohammed "Mohammed"] (1906), ''[[Jewish Encyclopedia]]'', [[Kopelman Foundation]]}}</ref>.
ദിവ്യാത്ഭുതങ്ങൾ കാണിക്കാതെ മുഹമ്മദ് അന്ത്യപ്രവാചകനാണെന്ന് അവകാശപ്പെട്ടത് വ്യാജമാണെന്ന് ജൂതന്മാർ വാദിച്ചു. അവർ മുഹമ്മദിനെ എബ്രായ (ഹീബ്രു) ഭാഷയിൽ "ഹ-മെഷുഗ" (Hebrew: מְשֻׁגָּע‬‎, "the Madman", "ഭ്രാന്തൻ") എന്ന് നിന്ദ്യമായി വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി<ref name="Stillman">{{cite book|author=[[Norman Stillman|Norman A. Stillman]]|title=The Jews of Arab Lands: A History and Source Book|url=https://books.google.com/books?id=bFN2ismyhEYC&pg=PA236|year=1979|publisher=Jewish Publication Society|isbn=978-0827601987|page=236}}</ref><ref>[[Ibn Warraq]], ''[https://books.google.com/books?id=M8o6UZ37ppUC&pg=PA255#v=onepage&q&f=false Defending the West: A Critique of Edward Said's Orientalism]'', p. 255.</ref><ref>Andrew G. Bostom, ''[https://books.google.com/books?id=vjFNPT52XjUC&pg=PA21#v=onepage&q&f=false The Legacy of Islamic Antisemitism: From Sacred Texts to Solemn History]'', p. 21.</ref><ref name="JE2" />.
 
മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽക്രൈസ്തവലോകമാണ് വിവിധമുഹമ്മദിനെതിരെയുള്ള പ്രചാരണങ്ങൾക്ക് സംഘടിതരൂപം നൽകിയത്. മധ്യകാലഘട്ടം തുടങ്ങി കുരിശുയുദ്ധങ്ങളിലൂടെ<ref>{{Cite book| last=Armstrong | first=Karen | title=Muhammad: A Biography of the Prophet | publisher=HarperSanFrancisco | year=1993 | isbn=0-06-250886-5 | page=165}}</ref> കടന്ന് ഓറിയന്റലിസം<ref>{{cite web|url=http://www.thenation.com/article/islam-through-western-eyes?page=full|title=Islam Through Western Eyes|author=Edward W. Said|date=2 January 1998|work=The Nation}}</ref> എന്ന ശാഖ തന്നെ വിമർശനങ്ങൾക്കായി രൂപംകൊണ്ടു. മുഹമ്മദിന്റെ വ്യക്തിത്വത്തെ ആകമിക്കുന്നതായിരുന്നു ഇതിന്റെ പൊതുരീതി<ref name="Quinn2008">{{cite book |last=Quinn |first=Frederick |date=2008 |title=The Sum of All Heresies: The Image of Islam in Western Thought |location=[[New York City|New York]] |publisher=[[Oxford University Press]] |chapter=The Prophet as Antichrist and Arab Lucifer (Early Times to 1600) |chapter-url=https://books.google.com/books?id=PAF5py-2Oi0C&pg=PA17 |pages=17–54 |isbn=978-0195325638}}</ref><ref name="Goddard2000">{{cite book |last=Goddard |first=Hugh |date=2000 |title=A History of Christian-Muslim Relations |location=[[Edinburgh]] |publisher=[[Edinburgh University Press]] |chapter=The First Age of Christian-Muslim Interaction (c. 830/215) |pages=34–49 |isbn=978-1-56663-340-6}}</ref><ref name="Curtis2009">{{Cquote|Criticism by Christians [...] was voiced soon after the advent of Islam starting with [[St. John of Damascus]] in the late seventh century, who wrote of "the [[False prophet#Christianity|false prophet]]", Muhammad. Rivalry, and often enmity, continued between the [[Christendom|European Christian world]] and the [[Muslim world#History|Islamic world]] [...]. For [[Christian theology|Christian theologians]], the "Other" was the infidel, the Muslim. [...] Theological disputes in [[Baghdad]] and [[Damascus]], in the eighth to the tenth century, and in [[Andalusia]] up to the fourteenth century led [[Orthodox Church|Christian Orthodox]] and [[Church in the Byzantine Empire|Byzantine]] theologians and [[Byzantine emperor|rulers]] to continue seeing Islam as a threat. In the twelfth century, [[Peter the Venerable]] [...] who had the [[Quran|Koran]] translated into [[Latin language|Latin]], regarded Islam as a Christian heresy and Muhammad as a sexually self-indulgent and a murderer. [...] However, he called for the [[Conversion to Christianity|conversion]], not the extermination, of Muslims. A century later, [[St. Thomas Aquinas]] in ''[[Summa contra Gentiles]]'' accused Muhammad of seducing people by promises of carnal pleasure, uttering truths mingled with many fables and announcing utterly false decisions that had no divine inspiration. Those who followed Muhammad were regarded by Aquinas as brutal, ignorant "beast-like men" and desert wanderers. Through them Muhammad, who asserted he was "sent in the power of arms", forced others to become followers by violence and armed power.|author=Michael Curtis|source=''[https://books.google.it/books?id=liJ_KxAMIJgC&pg=PA31 Orientalism and Islam: European Thinkers on Oriental Despotism in the Middle East and India]'' (2009), p. 31, [[Cambridge University Press]], [[New York City|New York]], {{ISBN|978-0521767255}}.}}</ref><ref name="John of Damascus">[[John of Damascus]], ''De Haeresibus''. See [[Migne]], ''[[Patrologia Graeca]]'', Vol. 94, 1864, cols 763–73. An English translation by the Reverend John W. Voorhis appeared in ''The Moslem World'', October 1954, pp. 392–98.</ref> പാശ്ചാത്യ, ബൈസന്റൈൻ ക്രൈസ്തവ ചിന്തകർ മുഹമ്മദിനെ അസാധാരണ ലൈംഗികസ്വഭാവം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന വ്യക്തിയായും, <ref name="Quinn2008" /><ref name="Curtis2009" />. നിന്ദ്യനായ മനുഷ്യനായുംമനുഷ്യൻ,<ref name="Quinn2008" /><ref name="Curtis2009" /> വ്യാജപ്രവാചകനായുംവ്യാജപ്രവാചകൻ, <ref name="Quinn2008" /><ref name="Goddard2000" /><ref name="Curtis2009" /> [[അന്തിക്രിസ്തു]]വായും, <ref name="Quinn2008" /><ref name="Goddard2000" /> ക്രൈസ്‌തവലോകം ഒരു മതഭ്രാന്തനായുംമതഭ്രാന്തൻ <ref name="Buhl1993">{{Cite encyclopedia |last1=Buhl |first1=F. |last2=Ehlert |first2=Trude |last3=Noth |first3=A. |last4=Schimmel |first4=Annemarie |last5=Welch |first5=A. T. |title=Muḥammad |origyear=1993 |year=2012 |editor1-last=Bearman |editor1-first=P. J. |editor1-link=Peri Bearman |editor2-last=Bianquis |editor2-first=Th. |editor2-link=Thierry Bianquis |editor3-last=Bosworth |editor3-first=C. E. |editor3-link=Clifford Edmund Bosworth |editor4-last=van Donzel |editor4-first=E. J. |editor4-link=Emeri Johannes van Donzel |editor5-last=Heinrichs |editor5-first=W. P. |editor5-link=Wolfhart Heinrichs |encyclopedia=[[Encyclopaedia of Islam]] |volume=7 |edition=2nd |location=[[Leiden]] |publisher=[[Brill Publishers]] |pages=360–376 |doi=10.1163/1573-3912_islam_COM_0780 |isbn=978-90-04-16121-4}}</ref><ref name="Quinn2008" /><ref name="Goddard2000" /><ref name="Curtis2009" /> പിശാചായുംപിശാച് <ref name="Buhl1993" /><ref name="Curtis2009" /> കണ്ടിരുന്നു.തുടങ്ങിയ ആവിശേഷണങ്ങൾ കൂട്ടത്തിൽക്രൈസ്തവപണ്ഡിതർ തന്നെമുഹമ്മദിന് ചിലർനൽകി. തോമസ്കൂട്ടത്തിൽ അക്വിനാസിന്റെ സിദ്ധാന്തമായ മരണാനന്തര ജീവിതം പോലെചിലർ മരണശേഷം സുഖജീവിതം ലഭിക്കുമെന്ന മുഹമ്മദിന്റെ വാഗ്ദാനങ്ങളെ വിമർശിച്ചു. വിമർശിച്ചുവന്നു<ref name="Curtis2009" />.
[[File:Dante and Virgil Meet Muhammad and His Son-in-law, Ali in Hell.jpg|thumb|left|300px|[[Dante]]'s ''[[Inferno (Dante)|Inferno]]'' casts Muhammad in [[Christian views on Hell|Hell]],<ref>''Inferno'', [https://en.m.wikisource.org/wiki/Divine_Comedy_(Longfellow_1867)/Volume_1/Canto_28 Canto XXVIII] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20181004185944/https://en.m.wikisource.org/wiki/Divine_Comedy_(Longfellow_1867)/Volume_1/Canto_28 |date=4 October 2018 }}, lines 22-63; translation by [[Henry Wadsworth Longfellow]] (1867).</ref><ref name="Buhl1993">{{Cite encyclopedia |last1=Buhl |first1=F. |last2=Ehlert |first2=Trude |last3=Noth |first3=A. |last4=Schimmel |first4=Annemarie |last5=Welch |first5=A. T. |title=Muḥammad |origyear=1993 |year=2012 |editor1-last=Bearman |editor1-first=P. J. |editor1-link=Peri Bearman |editor2-last=Bianquis |editor2-first=Th. |editor2-link=Thierry Bianquis |editor3-last=Bosworth |editor3-first=C. E. |editor3-link=Clifford Edmund Bosworth |editor4-last=van Donzel |editor4-first=E. J. |editor4-link=Emeri Johannes van Donzel |editor5-last=Heinrichs |editor5-first=W. P. |editor5-link=Wolfhart Heinrichs |encyclopedia=[[Encyclopaedia of Islam]] |volume=7 |edition=2nd |location=[[Leiden]] |publisher=[[Brill Publishers]] |pages=360–376 |doi=10.1163/1573-3912_islam_COM_0780 |isbn=978-90-04-16121-4}}</ref><ref name="Quinn2008">{{cite book |last=Quinn |first=Frederick |date=2008 |title=The Sum of All Heresies: The Image of Islam in Western Thought |location=[[New York City|New York]] |publisher=[[Oxford University Press]] |chapter=The Prophet as Antichrist and Arab Lucifer (Early Times to 1600) |chapter-url=https://books.google.com/books?id=PAF5py-2Oi0C&pg=PA17 |pages=17–54 |isbn=978-0195325638}}</ref> reflecting his negative image in the [[Western civilization|Christian world]].<ref name="Quinn2008" /><ref name="Goddard2000">{{cite book |last=Goddard |first=Hugh |date=2000 |title=A History of Christian-Muslim Relations |location=[[Edinburgh]] |publisher=[[Edinburgh University Press]] |chapter=The First Age of Christian-Muslim Interaction (c. 830/215) |pages=34–49 |isbn=978-1-56663-340-6}}</ref><ref name="Curtis2009">{{Cquote|Criticism by Christians [...] was voiced soon after the advent of Islam starting with [[St. John of Damascus]] in the late seventh century, who wrote of "the [[False prophet#Christianity|false prophet]]", Muhammad. Rivalry, and often enmity, continued between the [[Christendom|European Christian world]] and the [[Muslim world#History|Islamic world]] [...]. For [[Christian theology|Christian theologians]], the "Other" was the infidel, the Muslim. [...] Theological disputes in [[Baghdad]] and [[Damascus]], in the eighth to the tenth century, and in [[Andalusia]] up to the fourteenth century led [[Orthodox Church|Christian Orthodox]] and [[Church in the Byzantine Empire|Byzantine]] theologians and [[Byzantine emperor|rulers]] to continue seeing Islam as a threat. In the twelfth century, [[Peter the Venerable]] [...] who had the [[Quran|Koran]] translated into [[Latin language|Latin]], regarded Islam as a Christian heresy and Muhammad as a sexually self-indulgent and a murderer. [...] However, he called for the [[Conversion to Christianity|conversion]], not the extermination, of Muslims. A century later, [[St. Thomas Aquinas]] in ''[[Summa contra Gentiles]]'' accused Muhammad of seducing people by promises of carnal pleasure, uttering truths mingled with many fables and announcing utterly false decisions that had no divine inspiration. Those who followed Muhammad were regarded by Aquinas as brutal, ignorant "beast-like men" and desert wanderers. Through them Muhammad, who asserted he was "sent in the power of arms", forced others to become followers by violence and armed power.|author=Michael Curtis|source=''[https://books.google.it/books?id=liJ_KxAMIJgC&pg=PA31 Orientalism and Islam: European Thinkers on Oriental Despotism in the Middle East and India]'' (2009), p. 31, [[Cambridge University Press]], [[New York City|New York]], {{ISBN|978-0521767255}}.}}</ref> Here, [[William Blake]]'s illustration of ''Inferno'' depicts Muhammad pulling his chest open which has been sliced by a [[Demon#Christianity|demon]] to symbolize his role as a "schismatic",<ref name="Buhl1993" /><ref name="Quinn2008" /> since Islam was considered a [[Heresy in Christianity|heresy]] by [[Medieval Christian views on Muhammad|Medieval Christians]].<ref name="Quinn2008" /><ref name="Goddard2000" /><ref name="Curtis2009" />]]
{{-}}
"https://ml.wikipedia.org/wiki/മുഹമ്മദിനെതിരായ_വിമർശനങ്ങൾ" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്