യംഗ് മാപനാങ്കം

ഒരു ഘനവസ്തുവിന്റെ ദൃഢതയെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന യാന്ത്രിക സവിശേഷതയാണ് യങ്സ് മാപനാങ്കം (Youngs Modulus). രേഖീയ ഇലാസ്തിക മേഖലയ്ക്കുളളിലെ linear elasticity regime ഒരു വസ്തുവിന്റെ ഏകാക്ഷീയ വിരൂപണ (Uniaxial deformation)സമയത്തെ പ്രതിബല (പ്രതി വിസ്തീർണത്തിൽ അനുഭവപ്പെടുന്ന ബലം)വും ആതാനവും (Strain- ആനപാതിക വിരൂപണം) തമ്മിലുളള അംശബന്ധമാണിത്. 19 ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ബ്രിട്ടീഷ് ശാസ്ത്രജ്ഞനായ തോമസ് യംഗിന്റെ പേരിലാണ് ഇതറിയപ്പെടുന്നത്. എന്നാൽ ഈ ആശയം രൂപീകരിച്ചത് 1727ൽ ലിയോൻഹാഡ് യൂളർ

Young's modulus is named after the 19th-century British scientist Thomas Young; but the concept was developed in 1727 by Leonhard Euler, and the first experiments that used the concept of Young's modulus in its current form were performed by the Italian scientist Giordano Riccati in 1782, pre-dating Young's work by 25 years.[1] The term modulus is derived from the Latin root term modus which means measure.