"സ്വനിമവിജ്ഞാനം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

സംസാരിക്കുമ്പോൾ, ഉച്ചരിതശബ്ദങ്ങളിൽ വരാവുന്ന എല്ലാ വ്യത്യാസങ്ങളും ആശയഗ്രഹണത്തിന് ആവശ്യമുള്ളതല്ല. എല്ലാ വ്യത്യാസങ്ങളും ഒരേ പോലെയല്ല സംസാരിക്കുന്നത്. ഭാഷാസമൂഹത്തിലെ എല്ലാ വ്യക്തികളും സംസാരിക്കുന്നത്. വ്യക്തിഭേദം,സാഹചര്യഭേദം എന്നിവ ഉച്ചാരണത്തിൽ മാറ്റം വരുത്തുന്നു. ഇങ്ങനെയുള്ള ഉച്ചാരണഭേദങ്ങളിൽനിന്നും ആത്യന്തികലക്ഷ്യമായ അർത്ഥബോധത്തിന് ഉപയുക്തങ്ങളായ ശബ്ദഖണ്ഡങ്ങളെ മാത്രം വേർതിരിച്ചുകാണിക്കുകയാണ് സ്വനിമവിജ്ഞാനത്തിൽ ചെയ്യുന്നത്. ഒരു ഭാഷയിലെ അർത്ഥവ്യാവർത്തനത്തിന് ആവശ്യമായ സ്വനമാത്രകൾ ഏതെല്ലാമെന്ന് വിശകലനത്തിലൂടെ നിർണയിച്ചുകാണിച്ചു തരുന്നു. അങ്ങനെയുള്ള ശാബ്ദികമാത്രകളാണ് ഭാഷയിലെ അടിസ്ഥാന വർണ്ണങ്ങൾ. അവയ്ക്കാണ് ലിപികൾ ആവശ്യമായി വരുന്നത്. അതുകൊണ്ടാണ് കെ. എൽ. പൈക്കിന്റെ ''സ്വനിമവിജ്ഞാനം'' എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിന് ''ഭാഷകളെ എഴുത്തിലൊതുക്കുന്ന വിദ്യ'' എന്ന ഉപശീർഷകം അദ്ദേഹം കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്.