"പഞ്ചാരിമേളം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

[[ചിത്രം:Panchari melam.jpg|thumb|250px|തൃപ്പൂണിത്തറ ക്ഷേത്രത്തിലെ മേളം]]

[[File:Chendamelam in temple.JPG|thumb|250px| ക്ഷേത്രത്തിലെ മേളം]]

 

പഞ്ചാരി മേളത്തിന് അഞ്ചു കാലങ്ങൾ ആണ് ഉള്ളത്. ഒന്ന് മുതൽ അഞ്ചു വരെ ഉള്ള കാലങ്ങൾ 96, 48, 24, 12, 6 അക്ഷരങ്ങൾ എന്ന ക്രമത്തിൽ ആണ്.<blockquote>മേള രാജാവ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന പഞ്ചാരിയുടെ തുടക്കം അല്ലെങ്കിൽ ആമുഖം തുടങ്ങുന്നത് 96 അക്ഷര കാലങ്ങൾ ചേർന്ന ( 12 ചെമ്പട വട്ടങ്ങൾ ) എടുപ്പ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ആമുഘത്തോട് കൂടിയാണ്. മുൻനിരയിലുള്ള ഉരുട്ട് ചെണ്ടകളിൽ ആണ് കലാകാരന്മാർ ഇത് തുടങ്ങുന്നത്. ആദ്യത്തെ 12 ചെമ്പട വട്ടങ്ങളിൽ 4,6,8,10,11,12  എന്നീ  വട്ടങ്ങളിൽ എല്ലാ കലാകാരന്മാരും കൂടി ചേർന്നുള്ള കൂട്ടികൊട്ട്  എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഭാഗങ്ങൾ വരുന്നു.  എടുപ്പിന്റെ അവസാന ഘട്ടം എത്തുന്നത്‌ വിളംബകാലം എന്ന വേഗത കുറഞ്ഞ കാലത്തിലേക്ക് ആണ്. ഇവിടെ വെച്ചു മറ്റു കലാകാരന്മാർ ചേരുന്നു. ഈ ഭാഗത്ത്‌ പതിനൊന്ന് പന്ത്രണ്ട് ചെമ്പട വട്ടങ്ങൾ അതുവരെ നിരത്തിയ പത്തു ചെമ്പട വട്ടങ്ങളിൽ നിന്ന് തികച്ചും വ്യത്യസ്തം ആയിരിക്കും ഈ വ്യത്യസ്തത ശ്രോതാവിനു എടുപ്പ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒന്നാം ഭാഗത്തിന്റെ അവസാനം ആയി എന്ന സൂചന കൊടുക്കുന്നു. എടുപ്പിന്റെ അവസാനഭാഗം അഥവാ കാലമിടൽ മുന്നേറുന്നു </blockquote><blockquote> ഈ ഭാഗത്ത്‌ മേളം അതിന്റെ മുഴുവൻ ഭാവങ്ങളും നിറച്ചു പതികാലത്തിൽ നിറയുന്നു.ഈ ഘട്ടത്തിൽ വരുന്ന കലാശങ്ങളുടെ എണ്ണം  ഈ മേളത്തിന്റെ മൊത്തം സമയത്തിനനുസരിച്ച് വ്യത്യസപെടുന്നു. ഒരു മുഴുനീള പാഞ്ചാരിയുടെ സമയം നാലു മണിക്കൂർ ആണെങ്കിൽ അതിന്റെ പതികാലം ആ സമയത്തിന്റെ ഏകദേശം പകുതിയോളം ആയിരിക്കും. ഓരോ കലാശങ്ങളിലും മേളത്തിന്റെ വേഗം കൂടുകയും വേഗത മധ്യവർത്തിയായ വേഗതയിൽ എത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ മേളത്തിന്റെ അടുത്ത ഘട്ടം അഥവാ ഇടകാലം എന്ന് പറയുന്ന ഭാഗം തുടങ്ങുന്നു </blockquote><blockquote> ഇടകാലം എന്നു വിശേഷിപിക്കുന്ന ഈ ഘട്ടത്തിന്റെ ഭാവം മുൻ നിരയിലുള്ള കലാകാരന്മാരുടെ ഇടം കൈ പ്രയോഗത്തിൽ ആണ്. ഇടം കൈ എത്ര ശക്തിയിൽ കൊട്ടുന്നുവോ അതിനനുസരിച്ച് മേളത്തിന്റെ ഗാംഭീര്യം വ്യതസപെടുന്നത് കാണാം. ഇടകാലത്തിൽ ആവശ്യത്തിനുള്ള കലാശങ്ങൾക്ക് ശേഷം മേളം പതികാലതിന്റെ അവസാന ഘട്ടത്തിലേക്ക് അഥവാ കുഴമറിച്ചിൽ എന്ന് പറയുന്ന ഘട്ടത്തിലേക്ക് കടക്കുന്നു.</blockquote><blockquote> കുഴമറിച്ചിൽ എന്ന ഈ ഭാഗം അതിന്റെ പേര് സൂചിപ്പിക്കുന്ന പോലെ തന്നെ തുടർച്ചയായ വലംകൈ കുഴ കറക്കിയുള്ള കോൽ പ്രയോഗത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഈ ഘട്ടത്തിലെ കലാശങ്ങളുടെ അവസാന കലാശത്തിൽ മുൻനിര വാദ്യക്കാർ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു കുനിഞ്ഞു നിവർന്നു അവസാന പതിനാറു അക്ഷരകാലങ്ങൾ കൊട്ടി തീർക്കുന്നു. ഈ ഘട്ടത്തിലെ അവസാന കലാശവേഗത മേളത്തിന്റെ രണ്ടാം കാലത്തിന്റെ ആമുഘവുമായി സമന്വയിപ്പിക്കുന്നു. ഇതോടെ പതികാലം അവസാനിക്കുന്നു. മേള പ്രമാണി വളരെയധികം ശ്രദ്ധ ചെലുത്തുന്ന ഒരു സ്ഥലം ആണ് പതികാളത്തിലെ അവസാന കലാശത്തിലെ അവസാന അക്ഷരം. കാരണം ഈ വേഗതയാണ് അടുത്ത രണ്ടാം കാലത്തിന്റെ വേഗത നിശ്ചയിക്കുന്നത്.</blockquote><blockquote> രണ്ടാം കാലം എന്ന ഈ ഘട്ടം നാല്പതിഎട്ടു അക്ഷരകാലം അടങ്ങിയതാണ്.</blockquote><blockquote> രണ്ടാം കാലത്തിന്റെ ഒന്നാം ഘട്ടം ഉരുളുകൈ എന്നറിയപ്പെടുന്നു .  ഈ ഘട്ടത്തിൽ ആദ്യ താലവട്ടങ്ങൾക്ക് ശേഷം, അവസാന താളവട്ടത്തിലെ പതിനാറു അക്ഷരങ്ങൾ കൊട്ടിക്കഴിഞ്ഞു ഇരുപത്തിനാല് അക്ഷരങ്ങൾ ഉള്ള ത-കി-ട ഉരുളുകൈ പ്രയോഗം തുടങ്ങുന്നു. ഇരുപത്തിനാല് അക്ഷരങ്ങൾ ഉള്ള ഈ ഘട്ടത്തിൽ മുൻനിര വാദ്യക്കാർ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു കുനിഞ്ഞു ഇരുപത്തിനാല് അക്ഷരം കൊട്ടി നിവർന്നു ബാക്കിയുള്ള എട്ടു അക്ഷരങ്ങൾ കൂടി കൊട്ടി കഴിയുന്നതോടെ രണ്ടാം കാലത്തിലെ ഒരു കലാശം അവസാനിക്കുന്നു. ഒരു കലാശം കൂടി കൊട്ടി കഴിയുന്നതോടെ മേളം രണ്ടാം കാലത്തിന്റെ ഇടകാലതിലേക്ക് കടക്കുന്നു.</blockquote><blockquote> ഈ ഇടകാലത്തിലും മേളത്തിന്റെ അക്ഷരകാലവും വേഗതയും മാറ്റി നിർത്തിയാൽ ബാക്കി ചിട്ടകൾ എല്ലാം ഒന്നാം കാലം അഥവാ പതികാലതിലെതിനു സമമാണ് </blockquote><blockquote> ഈ കാലത്തിലെ കലാശങ്ങൾക്ക് ശേഷം മേളം രണ്ടാം കാലത്തിലെ കുഴമറിച്ചിൽ ഘട്ടത്തിലേക്ക് നീങ്ങുന്നു. ഇവിടെ കലാശങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവസാന കലാശത്തിൽ മുൻനിര വാദ്യക്കാർ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു കുനിഞ്ഞു പതിനാറു അക്ഷര കാലങ്ങൾ കൊട്ടി നിവരുന്നു. തുടർന്ന് മേളം മൂനാം കാലത്തിലേക്ക് കടക്കുന്നു.</blockquote><blockquote>മൂന്നാം കാലം ഇരുന്നൂറ്റി ഇരുപത്തിനാല് അക്ഷരങ്ങൾ അടങ്ങിയതാണ്. ഇതിലെ താള വട്ടങ്ങൾ രണ്ടാം കാലത്തിലെ ഉരുളുകൈ, ഇടകാലം, കുഴമറിച്ചിൽ എന്നിവ തന്നെയാണ്. ഈ കാലത്തിൽ ശ്രേദ്ധേയമായ വ്യത്യാസം വലംതല വാദ്യക്കാരുടെ ഒഴിവാക്കാനാകാത്ത പങ്കാളിത്തമാണ്. ആവശ്യമായ താലവട്ടങ്ങൾക്ക് ശേഷം പതിനാറു അക്ഷരങ്ങൾ ഉള്ള ഉരുളുകൈ പ്രയോഗം ചെയ്യുന്നു ഈ പതിനാറു അക്ഷരകാലങ്ങളിൽ മുൻനിര വാദ്യക്കാർ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു പതിനാറു അക്ഷരം കൊട്ടി നിവർന്നു ബാക്കി എട്ടു അക്ഷരകാലം കൊട്ടുന്നു. ഈ കലാഷത്തിനു ശേഷം വീണ്ടും രണ്ടു ഉരുളുകൈ കലശം കൊട്ടി മേളം ഇടകാലതിലേക്ക് കയറുന്നു </blockquote><blockquote>ഈ ഇടകാലത്തിലും മേളത്തിന്റെ അക്ഷരകാലവും വേഗതയും മാറ്റി നിർത്തിയാൽ ബാക്കി ചിട്ടകൾ എല്ലാം ഒന്നാം കാലം അഥവാ പതികാലതിലെതിനു സമമാണ് .</blockquote><blockquote> ഈ കാലത്തിലെ കലാശങ്ങൾക്ക് ശേഷം മേളം മൂന്നാം  കാലത്തിലെ കുഴമറിച്ചിൽ ഘട്ടത്തിലേക്ക് നീങ്ങുന്നു. ഇവിടെ കലാശങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവസാന കലാശത്തിൽ മുൻനിര വാദ്യക്കാർ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു കുനിഞ്ഞു പതിനാറു അക്ഷര കാലങ്ങൾ കൊട്ടി നിവരുന്നു. തുടർന്ന് മേളം നാലാം  കാലത്തിലേക്ക് കടക്കുന്നു.</blockquote><blockquote> ഈ കാലം പന്ത്രണ്ടുഅക്ഷര കാലം ദിര്ഘ്യം ഉള്ളതാണ്. ഇതിലെ ചിട്ടകൾ എല്ലാം തന്നെ മുൻപറഞ്ഞ കാലങ്ങളിലെതിനു സമമാണ്.</blockquote><blockquote>ഈ കാലത്തിൽ ശ്രേദ്ധേയമായ വ്യത്യാസം വലംതല വാദ്യക്കാരുടെ ഒഴിവാക്കാനാകാത്ത പങ്കാളിത്തമാണ്. ആവശ്യമായ താലവട്ടങ്ങൾക്ക് ശേഷം പതിനാറു അക്ഷരങ്ങൾ ഉള്ള ഉരുളുകൈ പ്രയോഗം ചെയ്യുന്നു ഈ പതിനാറു അക്ഷരകാലങ്ങളിൽ മുൻനിര വാദ്യക്കാർ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു പതിനാറു അക്ഷരം കൊട്ടി നിവർന്നു ബാക്കി എട്ടു അക്ഷരകാലം കൊട്ടുന്നു. ഈ കലാഷത്തിനു ശേഷം വീണ്ടും രണ്ടു ഉരുളുകൈ കലശം കൊട്ടി മേളം ഇടകാലതിലേക്ക് കയറുന്നു </blockquote><blockquote> ഇടകാല- കുഴിമറിച്ചിൽ പ്രയോഗങ്ങളിലൂടെ പുരോഗമിക്കുന്ന മേളം അതിന്റെ അഞ്ചാം കാലത്തിലേക്ക് കടക്കുന്നു.  </blockquote><blockquote> ആറു അക്ഷരകാലം ഉള്ള താളവട്ടങ്ങൾ അടങ്ങിയതാണ് അഞ്ചാം കാലം. ഈ കാലത്തിലും ഉരുളുകൈ ഇടകാലം കുഴമറിച്ചിൽ എന്നിവയെല്ലാം മുകളിൽ പറഞ്ഞതിന് സമംമാണ്. അവസാന കലാശത്തിലെ കുഴമറിച്ചിലിന്റെ വേഗം മേളപ്രമാണി അവസാന ഘട്ടതിലിന്റെ വേഗതയിൽ സസൂക്ഷ്മം ക്രമീകരിക്കുന്നു. </blockquote><blockquote> അവശ്യ താലവട്ടങ്ങൾക്ക് ശേഷം മേളപ്രമാണി മുന്നോട്ടാഞ്ഞു ഒരു താളവട്ടം കൊട്ടി നിവർന്നു താള വട്ടങ്ങൾ അഞ്ച്, നാല്, മൂന്ന്, രണ്ട് എന്നിങ്ങനെ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു നിവരുമ്പോൾ മറ്റു മുൻനിര വാദ്യക്കാരും മുന്നോട്ടാഞ്ഞു അഞ്ചു താളവട്ടം മുഴുവൻ ആവേശത്തോട്‌  കൂടി  കൊട്ടി മേളം അതിന്റെ പരിസമാപ്തിയിലേക്ക് എത്തുന്നു </blockquote><blockquote>'' '' </blockquote>ക്ഷേത്രമതിൽക്കെട്ടിന് അകത്തു നടക്കുന്ന ശീവേലികൾക്ക് സാധാരണയായി പഞ്ചാരിമേളമാണ് അവതരിപ്പിക്കുക. പഞ്ചാരി പോലെ തന്നെ പ്രസിദ്ധമായ [[പാണ്ടിമേളം]] ക്ഷേത്രത്തിനു പുറത്താണ് അവതരിപ്പിക്കുക, ക്ഷേത്രമതിൽക്കെട്ടിന് അകത്ത് കൊട്ടുന്ന ഏക പാണ്ടിമേളം തൃശൂർപൂരത്തിന്റെ ഇലഞ്ഞിത്തറമേളം മാത്രമാണ്.