"താരതമ്യ ഭാഷാശാസ്ത്രപഠനം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
Content deleted Content added
Drajay1976 (സംവാദം | സംഭാവനകൾ) No edit summary |
(ചെ.) യന്ത്രം - അക്ഷരപിശകുകൾ |
||
വരി 11:
ഭാഷയുടെ അപഗ്രഥനത്തിനുശേഷമാണ് ഭാഷാശാസ്ത്ര പഠനവും ഭാഷാപരിണാമപഠനവും നടത്തേണ്ടത്. താരതമ്യപഠനം നടത്താനുദ്ദേശിക്കുന്ന ഭാഷ പ്രത്യേക തലങ്ങളായി അപഗ്രഥിക്കുകയും അതിനുശേഷം ഓരോ തലത്തെയും അതാതിന്റെ പില്ക്കാലതലവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ ഭാഷാ പരിണാമങ്ങൾ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെടുന്നു. മൂലശബ്ദങ്ങൾ, വ്യാകരണങ്ങൾ, സന്ധി, അർഥം, പദം എന്നീ തലങ്ങളിലാണ് താരതമ്യപഠനം നടത്തുന്നത്. ഈ തലങ്ങളെല്ലാം ഒരുപോലെ പ്രാധാന്യമുള്ളതാണെങ്കിലും ആദ്യത്തെ മൂന്ന്തലങ്ങൾ ആന്തരികവും മറ്റു രണ്ടെണ്ണം ബാഹ്യവുമാണ്.
പരസ്പരം ബന്ധമില്ലാത്ത ജനങ്ങൾ ഒരേ ഭാഷ നൂറ്റാണ്ടുകളോളം സംസാരിക്കുമ്പോൾ പല ഭാഷകൾ ഉദ്ഭവിക്കുക സാധാരണമാണ്. ഇങ്ങനെ ഭാഷകളുടെ ഉദ്ഭവം ഏതു പൂർവ ഭാഷാരൂപത്തിൽ നിന്നാണോ ആ ഭാഷയെ പുതുതായി ഉദ്ഭവിച്ച ഭാഷകളുടെ പ്രാഗ്രൂപം എന്നു പറയാം; പുതുതായി ഉണ്ടായ ഭാഷകൾ പൂർവഭാഷയുടെ പുത്രീഭാഷകൾ എന്നും. പുത്രീഭാഷകൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം വ്യക്തമാക്കാൻ അവയെ സഹോദരീഭാഷകൾ എന്നും വിളിക്കാം. ഇന്ന് പ്രയോഗത്തിലിരിക്കുന്ന നാല് പ്രാഗ് ചരിത്ര ഭാഷാശാസ്ത്ര പദ്ധതികളിൽ പ്രഥമവും പ്രധാനവുമായത് താരതമ്യ (തുലനാത്മക) ഭാഷാശാസ്ത്രമാണ്. ഭാഷാഭേദ ഭൂമിശാസ്ത്രം, ഭാഷാകാലഗണന, ആന്തരിക
ഏതു ഭാഷയെയും താരതമ്യപഠനത്തിനു വിധേയമാക്കാം. ജൈവബന്ധം സംശയാസ്പദമാണെങ്കിൽ താരതമ്യപഠനത്തിൽ ഇത് വ്യക്തമാക്കപ്പെടുന്നു. മറിച്ച് ജൈവബന്ധമുള്ള ഭാഷകളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം പ്രാഗ്രൂപം, ഭാഷകൾ തമ്മിലുള്ള പരസ്പര ജൈവബന്ധം എന്നിവ മനസ്സിലാക്കാം. പഠനവിധേയമാക്കുന്ന ഭാഷകളിലെ അർഥ-രൂപ സാമ്യമുള്ള പദങ്ങൾ ആദ്യം കണ്ടുപിടിക്കുന്നു. ഭാഷകൾ പരിണാമ വിധേയമായതിനാൽ, ഒരേ പദങ്ങൾക്ക് അർഥ-രൂപ സാമ്യം ഭാഗികമായാലും മതി. അർഥത്തിലും രൂപത്തിലും സാമ്യമുള്ള പദങ്ങൾ മൂന്ന് തരത്തിലുണ്ടാകാം.
വരി 21:
താരതമ്യപഠനത്തിൽ സജാതീയ പദങ്ങളാണ് അടിസ്ഥാന ഘടകം. അതിനാൽ പരകീയ പദങ്ങളും സാന്ദർഭിക പദങ്ങളും ഒഴിവാക്കുന്നു. പരകീയ പദങ്ങളുടെ ആധിക്യം ഭാഷകളുടെ ജൈവബന്ധത്തിൽ സംശയത്തിനിടനല്കാമെന്നതിനാൽ താരതമ്യപഠനത്തിൽ സജാതീയ പദങ്ങൾക്കു പുറമേ ഭാഷകളുടെ വ്യാകരണതലവും പഠനവിധേയമാക്കുന്നു. ഒരു ഭാഷയുടെ [[വ്യാകരണം]] മറ്റൊരു ഭാഷയുടെ സ്വാധീനത്താൽ പരിണാമപ്പെടുന്നതല്ല. സംസ്കൃതത്തിലും മലയാളത്തിലും പൊതുവായി കാണുന്ന പദങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഇവയുടെ ജൈവബന്ധം സംശയിക്കപ്പെട്ടെങ്കിലും വ്യാകരണതല പരിശോധനയിൽ ഈ ധാരണ തിരുത്തിയെഴുതപ്പെട്ടു.
അർഥ-രൂപ സാമ്യമുള്ള പദങ്ങളും വ്യാകരണവുമാണ് ജൈവ ബന്ധം തീരുമാനിക്കാനുള്ള മുഖ്യ ഉപാധികൾ. ജൈവബന്ധം മനസ്സിലാക്കിക്കഴിഞ്ഞാൽ പരകീയ പദങ്ങളെ അനുകൂലന പ്രക്രിയകളിലൂടെ വേർതിരിക്കുന്നു. അതിനുശേഷം സജാതീയ പദസഞ്ചയങ്ങളുടെ
==ഭാഷ പദങ്ങൾ==
വരി 31:
കന്നഡ കെവി-കിരി-കൈ കെടു
ഒന്ന്, രണ്ട് എന്നീ സജാതീയ പദങ്ങളിലെ ആദ്യവ്യഞ്ജനത്തിന്റെ ശബ്ദാനുകൂലനം തമിഴ്, മലയാളം-ച്, കന്നഡ-ക് എന്നും മൂന്ന്, നാല് എന്നിവയിലെ സജാതീയ പദങ്ങളിലെ ശബ്ദാനുകൂലനം തമിഴ്, മലയാളം, കന്നഡ-ക് എന്നുമാണ്. അതായത് കന്നഡയിലെ ക് എന്ന ശബ്ദത്തെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുവാൻ തമിഴിലും മലയാളത്തിലും രണ്ട ് ശബ്ദങ്ങൾ ഉണ്ട്. 'ക'യും 'ച'യും. ശബ്ദാനുരൂപ്യം സൃഷ്ടിക്കുമ്പോൾ ശബ്ദതത്ത്വം കാര്യമാക്കേണ്ടതില്ല. ക്രമം തെറ്റാതെയുള്ള ആവർത്തനമാണ് പ്രധാനം. ശബ്ദാനുകൂലനം കഴിഞ്ഞാൽ
ശബ്ദതത്ത്വത്തേയും ഭൂരിഭാഗം ഭാഷകളിലെ സമാനതകളേയും അടിസ്ഥാനമാക്കി
പൂർവഭാഷയിൽ നിന്ന് പുത്രീഭാഷകളിലേക്കുള്ള പരിണാമം പെട്ടെന്ന് ഉണ്ടാകാനിടയില്ല. പുത്രീഭാഷകളായി പരിണമിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് പല ദശകളും പിന്നിട്ടിട്ടുണ്ടാകണം. അതായത് മൂല ദ്രാവിഡഭാഷയ്ക്കും അതിൽനിന്ന് പിരിഞ്ഞിട്ടുള്ള ഓരോ ദ്രാവിഡഭാഷയ്ക്കും തമ്മിലുള്ള ബന്ധങ്ങൾ പലതരത്തിലായിരിക്കാം. അതുപോലെതന്നെ ദ്രാവിഡഭാഷാകുടുംബത്തിലെ സഹോദരീഭാഷകൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധങ്ങളിലും വ്യത്യാസങ്ങൾ കാണാം. പുത്രീഭാഷയിലേക്കുള്ള പരിണാമ പ്രക്രിയയിൽ ഉണ്ടായിട്ടുള്ള ദശകൾ കണ്ടുപിടിക്കാനും താരതമ്യപഠനത്തിൽ സാധ്യമാകുന്നു. ഈ ദശകളെ ആസ്പദമാക്കിയാണ് ഭാഷാ കുടുംബത്തിൽ ഉപവിഭജനം നടക്കുന്നത്. പ്രാഗ്രൂപത്തിൽ വന്നിട്ടുള്ള പൊതുപരിണാമങ്ങളാണ് ഉപവിഭജനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം. ഇങ്ങനെയുള്ള പൊതുപരിണാമങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ മൂല ദ്രാവിഡഭാഷയെ ദക്ഷിണ-മധ്യ-ഉത്തര ദ്രാവിഡ ഭാഷകൾ എന്ന് വിഭജിച്ചിരിക്കുന്നു. പൂർവഭാഷയ്ക്ക് ഒട്ടേറെ ഉപവിഭാഗങ്ങളുണ്ടാകാം. അതായത് ദക്ഷിണ ദ്രാവിഡത്തിലെ ഉപ വിഭാഗങ്ങളാണ് തമിഴും മലയാളവും. സന്ദർഭവശാൽ ഉണ്ടാകാവുന്ന പല പൊതുപരിണാമങ്ങളാണ് വിഭജനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം.
|