ഈ ശ്രേണിയിൽ പദങ്ങളുടെ തുകയുടെ പരിധി മൂന്ന്‌ (3) ആണ്‌. അതായത്, ഇതിൽ അടുത്തടുത്തു വരുന്ന ഏത്‌ പദമെടുത്താലും കുറഞ്ഞ പദത്തെ മൂന്നുകൊണ്ടു ഗുണിച്ചാൽ കൂടിയ പദം കിട്ടും എന്നർത്ഥം. [[ആര്യഭടീയഭാഷ്യം|ആര്യഭടീയഭാഷ്യത്തിൽ]] തന്നെയാണ്‌ സോമയാജി ഇത്തരം ശ്രേണികളെക്കുറിച്ച്‌ എഴുതിയതും. വൃത്തഭാഗമായ [[ചാപം (ക്ഷേത്രഗണിതം)|ചാപത്തെ]] [[ഞാൺ (ക്ഷേത്രഗണിതം)|ഞാണുകളുടെ]] തുകയായി കാണുന്ന രീതി ഉപയോഗിച്ചാണ്‌ അദ്ദേഹം ഈ രീതി ആവിഷ്‌ക്കരിച്ചത്‌. പാശ്ചാത്യഗണിതശാസ്‌ത്രജ്ഞർ ഇത്തരം പ്രശ്‌നങ്ങൾ ആവിഷ്‌ക്കരിക്കുന്നതിനും രണ്ടുനൂറ്റാണ്ട്‌ മുമ്പാണ്‌, കേരളത്തിലിരുന്ന്‌ സോമയാജി ഇവ താളിയോലകളിൽ കോറിയിട്ടത്‌.{{fact}}
== സോമയാജിയുടേ കൃതികൾ ==
[[ജ്യോതിശാസ്ത്രം|ജ്യോതിശാസ്‌ത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള]] ഗ്രന്ഥങ്ങളാണ്‌ സോമയാജിയുടേതായി അറിയപ്പെടുന്നവയിൽ മിക്കവയും. [[തന്ത്രസംഗ്രഹം]](1500), [[ഗ്രഹണനിർണയം]], [[ഗോളസാരം]], [[സിദ്ധാന്തദർപ്പണം]], [[സുന്ദരരാജ പ്രശ്‌നോത്തരം]], [[ഗ്രഹപരീക്ഷാകർമം]] എന്നിവയും [[ആര്യഭടീയഭാഷ്യം|ആര്യഭടീയഭാഷ്യവുമാണ്‌]] സോമയാജിയുടെ മുഖ്യകൃതികൾ.<ref name="puzha-ക">{{Cite web|url=http://www.puzha.com/puzha/cgi-bin/generate-article.cgi?channel=magazine&article_xml=archive/science_sept8_06.xml&gen_type=printer&work_type=regular|title=കാൽക്കുലസിന്റെ ഉത്ഭവം കേരളത്തിൽ|publisher=പുഴ.കോം|author=പ്രഫ. എസ്‌. ജി. രാജീവ്‌, യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി ഓഫ്‌ റോച്ചസ്റ്റർ|place=ന്യൂയോർക്‌|archivedate=2014-12-10|archiveurl=http://web.archive.org/web/20141210081421/http://www.puzha.com/puzha/cgi-bin/generate-article.cgi?channel=magazine&article_xml=archive/science_sept8_06.xml&gen_type=printer&work_type=regular|}}</ref><ref name="പേർ">{{Cite book|url=https://ml.wikisource.org/wiki/%E0%B4%9C%E0%B5%8D%E0%B4%AF%E0%B5%8B%E0%B4%A4%E0%B4%BF%E0%B4%B7%E0%B4%B5%E0%B5%81%E0%B4%82_%E0%B4%9C%E0%B5%8D%E0%B4%AF%E0%B5%8B%E0%B4%A4%E0%B4%BF%E0%B4%B6%E0%B5%8D%E0%B4%B6%E0%B4%BE%E0%B4%B8%E0%B5%8D%E0%B4%A4%E0%B5%8D%E0%B4%B0%E0%B4%B5%E0%B5%81%E0%B4%82/%E0%B4%85%E0%B4%A7%E0%B5%8D%E0%B4%AF%E0%B4%BE%E0%B4%AF%E0%B4%82_5|title=ജ്യോതിഷവും ജ്യോതിശ്ശാസ്ത്രവും|chapter=അധ്യായം 5 - ജ്യോതിഷം ഇന്ത്യയിൽ|section=5.10 കേരളത്തിന്റെ സംഭാവന|author=കെ. പാപ്പൂട്ടി|page=144|publisher=വിക്കിഗ്രന്ഥശാല|}}</ref>[[സുന്ദരരാജ പ്രശ്‌നോത്തരം]] എന്നൊരു ഗ്രന്ഥം കൂടി ഇദ്ദേഹത്തിന്റേതായി പറയപ്പെടുന്നു.{{തെളിവ്}} ഇവയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രധാനകൃതിയായി ഗണിക്കപ്പെടുന്നത്‌ ആര്യഭടീയഭാഷ്യമാണ്‌. നൂറുവർഷം ജീവിച്ചിരുന്ന സോമായജി 1545-ൽ അന്തരിച്ചു.
