"സൗത്ത് ആഫ്രിക്ക" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

ഔദ്യോഗിക നയത്തെ എതിർത്തവരെ നാഷണൽ പാർട്ടി സർക്കാർ കർശനമായാണ് നേരിട്ടത്. സമരങ്ങളിലും ബഹിഷ്കരണങ്ങളിലും പങ്കെടുത്തവരെ പീഡിപ്പിച്ച സർക്കാർ ഫ്രീഡം ചാർട്ടറിനു രൂപം നല്കിയ ഒട്ടനവധി പേരെ അറസ്റ്റു ചെയ്തു. പാസ്സ് നിയമത്തിനെതിരെ പ്രതിഷേധിക്കുവാനായി പാൻ ആഫ്രിക്കൻ കോൺഗ്രസ്സിന്റെ (പി.എ.സി.) നേതൃത്വത്തിൽ 1960-ൽ ഷാർപ്പ്വില്ലിൽ സമ്മേളിച്ച കറുത്തവർക്കെതിരെ നടന്ന പൊലീസ് വെടിവയ്പ് നിർണായക വഴിത്തിരിവായി. 67 സമരക്കാർ കൊല്ലപ്പെട്ട ഈ സംഭവം അപ്പാർതീഡിനെതിരെ സായുധ സമരം ആരംഭിക്കാൻ എ.എൻ.സി.യെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. വെടിവയ്പിനെതിരെയുള്ള പ്രതിഷേധം ശക്തമായതോടെ രാജ്യത്ത് അടിയന്തരാവസ്ഥ പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു. ഈ സംഭവത്തിനുശേഷം എ.എൻ.സി., പി.എ.സി. എന്നീ സംഘടനകളെ സർക്കാർ നിരോധിക്കുകയും പ്രമുഖ നേതാക്കളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ജീവപര്യന്തം തടവിനു വിധിക്കപ്പെട്ട എ.എൻ.സി. നേതാവ് നെൽസൺ മണ്ഡേല 1999-ലാണ് മോചിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്. ആഫ്രിക്കൻ നാഷനൽ കോൺഗ്രസ്‌ സാംബിയയിലേക്ക് ആസ്ഥാനം മാറ്റുകയും ഒളിവർ ടോംബോയുടെ കീഴിൽ അപ്പാർതീഡ് സമരം തുടരുകയും ചെയ്തു.

 

 

അന്താരാഷ്ട്ര സമൂഹത്തിന്റെ വിമർശനം കുറയ്ക്കുന്നതിനായി 1962-ൽ 10 സ്വയംഭരണ ബന്തുസ്ഥാനുകൾ സ്ഥാപിക്കാനുള്ള പദ്ധതി ഗവണ്മെന്റ് തയ്യാറാക്കി. ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ കറുത്തവരെ 10 സ്വയംഭരണ പ്രദേശങ്ങളിലായി ഒതുക്കിയ ഈ നടപടിയിലൂടെ കറുത്തവർക്ക് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ പൌരത്വം നഷ്ടമാവുകയും അവർ ബന്തുസ്ഥാനിലെ പൗരന്മാരായി മാത്രം പരിമിതപ്പെടുകയും ചെയ്തു. വെള്ളക്കാരുടെ 'വിഭജിച്ചു ഭരിക്കുക' എന്ന നയത്തിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തമായിട്ടാണ് കറുത്തവർ ഈ പരിഷ്കരണത്തെ വീക്ഷിച്ചത്. 1973-ൽ അപ്പാർതീഡിനെ മനുഷ്യരാശിക്കെതിരെയുള്ള കുറ്റകൃത്യമായി യു.എൻ. വിശേഷിപ്പിച്ചു. 1977-ൽ പ്രിട്ടോറിയയിൽ അറസ്റ്റു ചെയ്യപ്പെട്ട കറുത്ത നേതാവ് സ്റ്റീവ്ബിക്കോ പൊലീസ് മർദനത്തെത്തുടർന്ന് ചികിത്സ ലഭിക്കാതെ മരിച്ച സംഭവം കറുത്തവരുടെ സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രക്ഷോഭത്തെ കൂടുതൽ സജീവമാക്കി.