"നല്ല ശമരിയാക്കാരന്റെ ഉപമ" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

[[സുവിശേഷങ്ങൾ|സുവിശേഷത്തിലെ]] അതിന്റെ പാഠമനുസരിച്ച്, [[യെരുശലേം|യെരുശലേമിൽ]] നിന്നു യെറീക്കോയിലേക്കു യാത്ര ചെയ്യുകയായിരുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ കൊള്ളക്കാരുടെ ആക്രമണത്തിനിരയായി. അയാളെ അവർ കവർച്ച ചെയ്തശേഷം മൃതപ്രായനായി വഴിയിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു പോകുന്നു. താമസിയായെ ഒരു പുരോഹിതനും, ദേവാലയശുശ്രൂഷികളുടെ ഗണത്തിൽ പെട്ട ലേവായനും ആ വഴി വന്നെങ്കിലും അവർ അയാളെ കാണാത്തമട്ടിൽ കടന്നു പോകുന്നു. ഒടുവിൽ, [[യഹൂദർ]] പൊതുവേ താഴ്ന്നവരായി കണക്കാക്കിയിരുന്ന [[ശമരിയർ|ശമരിയാക്കാരിൽ]] പെട്ട ഒരുവൻ ആ വഴി വന്നു. നിസ്സഹായാവസ്ഥയിൽ കിടന്നിരുന്ന ആ മനുഷ്യനെ കണ്ടു മനസ്സലിഞ്ഞ ശമരിയാക്കാരൻ എണ്ണയും [[വീഞ്ഞ്|വീഞ്ഞുമൊഴിച്ച്]] അയാളുടെ മുറിവുകൾ വച്ചുകെട്ടുകയും സ്വന്തം [[കഴുത|കഴുതപ്പുറത്തു]] കയറ്റി സത്രത്തിൽ കൊണ്ടു ചെന്നാക്കി പരിചരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അടുത്ത ദിവസം യാത്ര തുടരേണ്ടി വന്നപ്പോൾ അയാൾ, "ഇവന്റെ കാര്യം നോക്കിക്കൊള്ളുക; കൂടുതലായി എന്തെങ്കിലും ചെലവായാൽ ഞാൻ തിരികെ വരുമ്പോൾ തന്നു കൊള്ളാം" എന്നു പറഞ്ഞ് സത്രം സൂക്ഷിപ്പുകാരനെ രണ്ടു ദിനാറ ഏല്പിച്ചു പോകുന്നു.<ref>[[ലൂക്കാ എഴുതിയ സുവിശേഷം]] 10:25-37</ref>

 

 

ഈ കഥയുടെ ലാളിത്യവും [[സൗന്ദര്യം|സൗന്ദര്യവും]] നൂറ്റാണ്ടുകളിലൂടെ ചിത്രകാരന്മാരേയും, ശില്പികളേയും, കവികളേയും ആകർഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. അപരിചതനെ സഹായിക്കുന്നവൻ എന്ന അർത്ഥമുള്ള "നല്ല ശമരിയാക്കാരൻ" എന്ന പ്രയോഗത്തിന്റെ സ്രോതസ്സ് ഈ കഥയാണ്. ആശുപത്രികൾക്കും, ജീവകാരുണ്യസ്ഥാപനങ്ങൾക്കും നല്ല ശമരിയാക്കാരന്റെ പേരിടുക പതിവാണ്.