"ആൽഫ്രഡ് അഡ്‌ലർ" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

വരി 63:
==മനശ്ശാസ്ത്ര സങ്കല്പനങ്ങൾ==
 
ഒരുവന്റെ വ്യക്തിത്വം അവന്റെ സമ്പൂർണ്ണമായ ചുറ്റുപാടുകളുമായി ഗാഢമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന ആശയത്തിനാണ്‌ ആഡ്ലർ ആദ്യകാലം മുതലേ ഊന്നൽ നൽകിയിരുന്നത്.വ്യക്റ്റിയെ വ്യക്തിയെ സമ്പൂർണ്ണമായി പരിഗണിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ ചോദന, വികാരങ്ങൾ , മനോഭാവങ്ങൾ , ഓർമ്മ എന്നിവയെപ്പറ്റിയുള്ള വ്യക്തിമനഃശ്ശാസ്ത്രത്തിന്റെവ്യക്തിമനഃശാസ്ത്രത്തിന്റെ സവിശേഷതകളെപ്പറ്റിയുള്ള മാനുഷിക പഠനത്തിനുള്ള പദ്ധതിയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റേത്. <ref>ബ്രിട്ടാണിക്ക മലയാളംഎൻസൈക്ലോപീഡിയ, ഡെസ്ക് റഫറൻസ്, വാല്യം 1 പുറം 16 , ബ്രിട്ടാണിക്ക എൻസൈക്ലോപീഡിയ(ഇന്ത്യ) പ്രൈവറ്റ് ലിമിറ്റഡ് & ഡി സി ബുക്സ് കോട്ടയം2003</ref>. അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനശാസ്ത്രമനഃശാസ്ത്ര പദ്ധതി വ്യക്തിമനഃശാസ്ത്രം എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നു. മാതൃകാമനഃശ്ശാസ്ത്രംമാതൃകാ മനഃശ്ശാസ്ത്രം(Psychology of Normalcy) എന്നും ഗഹനമനഃശ്ശാസ്ത്രംഗഹന മനഃശ്ശാസ്ത്രം (Depth Psychology)എന്നും അദ്ദെഹത്തിന്റെഅദ്ദേഹത്തിന്റെ മനഃശ്സസ്ത്ര പദ്ധതി അറിയപ്പെടുന്നുണ്ട്.
===അപകർഷതാബോധം===
സമൂഹത്തിൽ അംഗീകാരവും ബഹുമതിയും ആധിപത്യവും ലഭിക്കാനാണ് മനുഷ്യൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്നു ആഡ്ലർ പറഞ്ഞു. എല്ലാ വ്യക്തിഗത പ്രവർത്തനങ്ങളൂടേയുംപ്രവർത്തനങ്ങളുടേയും ആത്യന്തികമയ ലക്ഷ്യം സാമൂഹ്യാംഗീകാരമാണ്‌.അതാണ്‌ മനുഷ്യന്റെ സ്വഭാവ രൂപവത്കരണത്തിൽ നിർണ്ണായക സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നത്. അതുകൊണ്ട് വ്യക്തിയുടെ പെരുമാറ്റമാതൃകകളുടെ ബീജമന്വേഷിക്കേണ്ടത് അയാളുടെ [[ഈഗോ|ഈഗോയിൽ]] അഥവാ അതിലടങ്ങിയിട്ടുള്ള അധികാര വാഞ്ഛയിലാണ്‌. മനസ്സിന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങളെ തിരിച്ചറിയുന്നതിലൂടെയാവണം [[മാനസികാപഗ്രഥനം]] ആരംഭിക്കേണ്ടതെന്ന അഡ് ലറൂടെ നിലപാട് ഫ്രോയിഡിന്റേതിനു വിരുദ്ധമായിരുന്നു. [[മനസ്സ്|മനസ്സിന്റെ]] ലക്ഷ്യങ്ങൾ കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ മാനസികാപഗ്രഥനം സാദ്ധ്യമാകൂ എന്ന നിലപാടാണ്‌ ആഡ് ലറിനുണ്ടായിരുന്നത്.
സമൂഹത്തിൽ മേന്മയോ മഹത്ത്വമോ അംഗീകാരമോ പദവികളോ ലഭിക്കാതെ വരുമ്പോഴാണ് വ്യക്തികൾ അപകർഷതാബോധം ഉള്ളവരായി മാറുന്നത്. ശാരീരികമോ മാനസികമോ ആയ കുറവുകളുടെ ഫലമായിട്ടായിരിക്കാം വ്യക്തി അപകർഷതയിലേക്ക് നയിക്കപ്പെടുന്നത് . ഇതിനു പ്രതിവിധിയായി വ്യക്തി സ്വയം ശ്രേഷ്ഠഭാവം നടിക്കുകയും അത് പലതരത്തിലുള്ള പെരുമാറ്റവൈചിത്ര്യങ്ങൾക്ക് കാരണമായിത്തീരുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ അപകർഷതയാണ് പലപ്പോഴൂപലപ്പോഴും വ്യക്തിയുടെ മനോരോഗത്തിന് കാരണമായി മാറുന്നത് എന്നാണ് ആഡ് ലറുടെ നിലപാട്. ഈ മാനസിക പെരുമാറ്റ വൈചിത്ര്യത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ആഡ് ലറുടെ സുപ്രധാന പരികല്പനകളാണ് [[ഇൻഫീരിയോറിറ്റി കോംപ്ലക്സ് /സുപ്പീരിയോറിറ്റികോംപ്ലക്സ് | ഇൻഫീരിയോറിറ്റി കോംപ്ലക്സും സുപ്പീരിയോറിറ്റി കോംപ്ലക്സും]].
കുടുംബത്തിന്റെ ഭാഗമായി ജീവിക്കുന്ന ശിശുക്കൾക്ക് പല കാര്യത്തിലും മുതിർന്നവരെ അശ്രയിക്കേണ്ടിആശ്രയിക്കേണ്ടി വരും. മറ്റുള്ളവരുടെ സഹായമില്ലാതെ പ്രവർത്തിക്കാനോ ആവശ്യങ്ങൾ നിർവഹിക്കാനോ കഴിയില്ലെന്ന നിസ്സഹായതാ ബോധവുംനിസ്സഹായതാബോധവും അതുമൂലമുള്ള ആശ്രയത്വവും ശിശുക്കളിൽ പലവിധത്തിലുള്ള അപകർഷതകൾക്ക് കാരണമായി മാറുന്നു. അതിനെ നേരിടാൻ ഓരോ കുട്ടികൾക്കും അവവരവരുടേതായ ജന്മസിദ്ധമായ, അഥവാ വാസനാ ജന്യമായ, പ്രതിവിധികൾ ഉണ്ട്. കരഞ്ഞ് ഒച്ചയുണ്ടാക്കിയും ബഹളം വെച്ചും അവർ മറ്റുള്ളവരുടെ പ്രശാന്തത തകർക്കുന്നതിലൂടെ സാഹചര്യങ്ങളുടെ മേൽ തങ്ങളുടേതായ രീതിയിൽ ആധിപത്യം നേടുന്നു. ഇവിടെ അപകർഷത സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ നിന്ന് അതായത് ഇൻഫീരിയോറിറ്റിയിൽ നിന്നു തന്നെ ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു സുപ്പീരിയോറിറ്റി കുഞ്ഞ് സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കുകയാണ്. ലക്ഷ്യം നേടണമെന്ന കാര്യത്തിൽ പ്രായം ചെന്നവരെപ്പോലെതന്നെയാണ് കുട്ടികളും എന്ന് കാണാം.<ref>നിത്യചൈതന്യ യതി, മനഃശാസ്ത്രവും മനഃശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരും (1994) പുറം 63 , കറന്റ് ബുക്സ് കോട്ടയം, ഒന്നാം പതിപ്പ് 1991 </ref>
 
===വ്യക്തിസങ്കല്പം===
ആഡ് ലറുടെ വ്യക്തിസങ്കല്പം സൃഷ്ടിപരമായിരുന്നു. വ്യക്തിത്വം മാറ്റമില്ലാത്ത, സ്ഥൈതികമായ,സ് ഥൈതികമായ ,ഒന്നാണെന്ന് അദ്ദേഹം കരുതിയില്ല. വ്യക്തിത്വ വികാസംവ്യക്തിത്വവികാസം അതിന്റെ ഉടമയുടെ കൂടി രചനാത്മകമായ സൃഷ്ടിയാണ്. ആത്മനിഷ്ഠമായ ഈ സമീപനം ആഡ് ലറുടെ മൗലികമായ ഒരാലോചനയായിരുന്നു. നിരന്തരമായ പരിവർത്തനത്തിന് വിധേയനാവുകയും സ്വയമേവ പരിവർത്തനവിധേയനാക്കുകയും (സ്വയം മാറുകയും)ചെയ്യുന്ന പ്രക്രിയയുടെ ഭാഗമായിത്തന്നെയാണ് വ്യക്തിയുടെ സൈക്കോസിസും ന്യൂറോസിസും എന്നാണ് ആഡ് ലറുടെ 'പ്രോബ്ലംസ് ഓഫ് ന്യൂറോസിസ് ' എന്ന പുസ്തകം സമാഹരിച്ച് പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തിയ ഹെയിൻഡ് ആൻസ് ബാക്കർ ,ആഡ് ലറുടെ സിദ്ധാന്തം വ്യക്തമാക്കിവ്യക്തമാക്കിക്കൊണ്ട്, പുസ്തകത്തിന്റെ അവതാരികയിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്എഴുതിയിട്ടുള്ളത്. ആഡ് ലറുടെ വ്യക്തിവാദത്തിൽ വ്യക്തിയുടെ ഏകാത്മകത്വത്തിനും വ്യക്തിജീവിതത്തിന്റെ സോദ്ദേശ്യകതക്കും ജീവിത ധർമ്മങ്ങൾക്കും പ്രാധാന്യം ലഭിച്ചു. <ref>നിത്യചൈതന്യ യതി, മനഃശാസ്ത്രവും മനഃശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരും (1994) പുറം 62, കറന്റ് ബുക്സ് കോട്ടയം, ഒന്നാം പതിപ്പ് 1991 </ref>
വസ്തുനിഷ്ഠമായ കാഴ്ചപ്പാടിലായാലും വ്യക്തിനിഷ്ഠമായ കാഴ്ചപ്പാടിലായിരുന്നാലും ശരി മനുഷ്യ വ്യക്തിത്വം വിഭജിതമല്ലെന്ന ദർശനമാണ് ആഡ് ലറുടേത്. അവിഭാജ്യമായത് എന്നർഥം വരുന്ന' individual ' എന്ന പദം സൂചിപ്പിക്കുന്നതു പോലെ വ്യക്തി അവിഭാജ്യമായ ഒരു ഘടകമാണ്. മനസ്, ശരീരം- ബോധം, അബോധം എന്നീങ്ങനെയുള്ള വിഭജനരേഖകൾക്ക് അക്കാദമികമായ പ്രാധാന്യമേയുള്ളു.
വ്യക്തി സവിശേഷമായ ലക്ഷ്യങ്ങളുടെ സാക്ഷാത്കാരമാണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്,. അതിനുവേണ്ടിയാണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നതും. ലക്ഷ്യങ്ങലോലക്ഷ്യങ്ങളോ ആഗ്രഹങ്ങളോ സാക്ഷാത്കരിക്കാനാകാതെ വരുമ്പോഴാണ് അയാൾ അപകർഷതയിലേക്കോ അതുവഴി ഉൽകൃഷ്ടതാനാറ്റ്യത്തിലേക്കോഉൽകൃഷ്ടതാ നാട്യത്തിലേക്കോ വഴുതിവീഴുന്നത്.
എല്ലാവരും താൻ ഉൽകൃഷ്ടനാണെന്ന് കരുതുന്നു. തന്റെ വിജയത്തിൽ ഉത്തമമായ വിശ്വാസം പുലർത്തുന്നു. തന്റെ സ്വത്വത്തിന് പരമാവധി ഫലങ്ങൾ നേടിക്കൊടുക്കുന്നതിനായി ഓരോ വ്യക്തിയും തന്റെ നൈപുണികളെ ഏറ്റവും വിദഗ്ദ്ധമായി ഉപയോഗപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നു.
ഈ ഉൽകൃഷ്ടതയെ പ്രാപിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിനിടയിൽ വ്യക്തി ആകാംഷക്കും അപകകൃഷ്ടതാബോധത്തിനുംഅപകർഷതാബോധത്തിനും വിധേയനാകേണ്ടതായിവരും. ഇത് ഒരുവനെ വിവശനാക്കി അവനിൽ ന്യൂറോസിസും സൈക്കോസിസും ഉളവാക്കുന്നുവെന്നുമാണ് ആഡ് ലർ സിദ്ധാന്തീകരിക്കുന്നത്.<ref>നിത്യചൈതന്യ യതി, മനഃശാസ്ത്രവും മനഃശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരും (1994) പുറം 63-4, കറന്റ് ബുക്സ് കോട്ടയം, ഒന്നാം പതിപ്പ് 1991 </ref>
 
==അവലംബം==
"https://ml.wikipedia.org/wiki/ആൽഫ്രഡ്_അഡ്‌ലർ" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്