"ഇന്ത്യാചരിത്രം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

(ചെ.) r2.5.2) (യന്ത്രം പുതുക്കുന്നു: nl:Geschiedenis van Zuid-Azië
No edit summary
വരി 17:
{{main|മേർഘഡ് സംസ്കാരം}}
[[പ്രമാണം:Bhimbetka1.JPG|thumb|[[Bhimbetka|ഭീംബെട്ക]] ശിലാചിത്രം]]
ചരിത്രാതീത യൂറോപ്പിന്റേതുപോലെ തന്നെ ഉത്തരേന്ത്യയിലും ഹിമയുഗം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഹിമയുഗത്തിലെ രണ്ടാം പാദത്തിലെ 4,00,000 നും 200,000 നുമിടക്കുള്ള വർഷങ്ങളിലാൺവർഷങ്ങളിലാണ് മനുഷ്യന്റെ പാദസ്പർശം ഈ ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടായത്. ഇതിന്റെ തെളിവ് പഞ്ചാബിലെ സോഹൻ നദിയുടെ തീരത്തുയർന്ന നാഗരികതയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ നിന്നാൺനിന്നാണ് ലഭിച്ചത്. വെള്ളാരം കല്ലുകൾ കൊണ്ടുള്ള ആയുധങ്ങൾ ഈ നദിയുടെ തീരങ്ങളിൽ നിന്ന ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. ഇവയ്ക്കൊപ്പം ശരീരാവശിഷ്ടങ്ങൾ കണ്ടെടുക്കാനായിട്ടില്ല.<ref>
ഡി.എച്ച്. ഗോർഡൺ; ഏർളി യൂസ് ഓഫ് മെറ്റൽ ഇൻ ഇന്ത്യ ആൻഡ് പാകിസ്താൻ. ജേർണൽ ഓഫ് റോയൽ ആന്ത്രോപോളജി ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട്. എൻ.എൽ. ബഷാമിൽ ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ടത് </ref>
 
[[Central India|മദ്ധ്യ ഇന്ത്യയിലെ]] [[Narmada Valley|നർമ്മദാ തടത്തിൽ]] നിന്നു ലഭിച്ച ''[[Homo erectus|ഹോമോ എറെക്ടസിന്റെ]]'' ഒറ്റപ്പെട്ട അവശിഷ്ടങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ഇന്ത്യയിൽ [[Middle Pleistocene|മദ്ധ്യ പ്ലീസ്റ്റോസ്റ്റീൻ]] കാലഘട്ടം മുതൽ തന്നെ, 200,000 മുതൽ 500,000 വർഷങ്ങൾക്ക് ഇടയ്ക്ക്, ജനവാസം ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കാം എന്നാണ്..<ref>{{cite news |first=G.S |last= Mudur |title=Still a mystery |url=http://www.telegraphindia.com/1050321/asp/knowhow/story_4481256.asp |work=KnowHow|publisher=[[The Telegraph (Kolkata)|The Telegraph]] |date=[[March 21]], [[2005]] |accessdate=2007-05-07 }}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.gsi.gov.in/homonag.htm |title=The Hathnora Skull Fossil from Madhya Pradesh, India |accessdate=2007-05-07 |date=[[20 September]] [[2005]] |work= Multi Disciplinary Geoscientific Studies|publisher=[[Geological Survey of India]] }}</ref> ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ [[Mesolithic|മീസോലിത്തിക്ക്]] കാലഘട്ടം ഏകദേശം 30,000 വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് തുടങ്ങി, 25,000 വർഷത്തോളം നീണ്ടുനിന്നു. ആധുനിക മനുഷ്യർ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ വാസമുറപ്പിച്ചത് അവസാനത്തെ [[ice age|ഹിമയുഗത്തിന്റെ]] അവസാനത്തോടെ, ഏകദേശം 12,000 വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപാണെന്ന് അനുമാനിക്കുന്നു.
 
ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ ഏതാണ്ടിതേ സമയത്ത് തന്നെ മറ്റൊരു സംസ്കാരം ഉടലെടുത്തിരുന്നതിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ പേറി കല്ൽകല്ലു കോണ്ടുള്ളകൊണ്ടുള്ള ആയുധങ്ങൾ നിമ്മിക്കുന്നനിർമ്മിക്കുന്ന വ്യവസായം നിലനിന്നിരുന്നു. ഇവിടെ കന്മഴു പോലുള്ള ആയുധങ്ങൾ നിർമ്മിച്ചിരുന്നു. ഇതിന്റെ മദ്രാസ് വ്യവസായം എന്നാൺഎന്നാണ് പുരാവസ്തുശാസ്ത്രജ്ഞർ വിളിക്കുന്നത്. ഈ മദ്രാസ് വ്യവസായത്തിൻ ആഫ്രിക്കയിലെയും പടിഞ്ഞാറൻ യൂറോപ്പിലും നിലനിന്നിരുന്ന സമാനവ്യവസായകേന്ദങ്ങളുമായും ബന്ധം കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഇവിടെ നിന്നെല്ലാം (മദ്രാസ് ഒഴികെ) ആധുനികമനുഷ്യന്റെ (ഹോമോ സാപിയെൻസ്)നേരിട്ടുള്ള തെളിവുകൾ ലഭിക്കുകയുണ്ടായി.
 
ഈ മനുഷ്യർ പ്രകൃതിയുമായി മല്ലിടാനുള്ള കഴിവുകളെ കൂടുതൽ പരിപോഷിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഇവിടങ്ങളിൽ ജീവിച്ചുവന്നു. ചെറുശിലകളെ ഇഷ്ടാനിഷ്ടം രുപപ്പെടുത്താനുംരൂപപ്പെടുത്താനും അമ്പുകളുടേയും മറ്റായുധങ്ങളുടേയും മുനയിൽ ഇവ ഘടിപ്പിക്കനുംഘടിപ്പിക്കാനും അവർ പഠിച്ചു. ഇത്തരം ആയുധങ്ങൾ ഇന്ത്യയുടെ വിവിധഭാഗങ്ങളിൽ നിന്ന് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഡക്കാനിൽ ഇത്തരം ശിലായുധങ്ങൾക്കൊപ്പം മിനുസപ്പെടുത്തിയ കന്മഴുവും ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. ഇവ അയോയുഗം വരെ ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.<ref>
ഡി.എച്ച്. ഗോർഡൺ; ഏർളി യൂസ് ഓഫ് മെറ്റൽ ഇൻ ഇന്ത്യ ആൻഡ് പാകിസ്താൻ. ജേർണൽ ഓഫ് റോയൽ ആന്ത്രോപോളജി ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട്. എൻ.എൽ. ബഷാമിൽ ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ടത് </ref>
 
5-)ം സഹസ്രാബ്ദത്തിലേ മദ്ധ്യപൂര്വേഷ്യയിൽ കൃഷി ശാസ്ത്രീയമായി വികസിച്ചതായി തെളിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ഇന്ത്യയിൽ ഇത്തരം കൃഷിയുടെ ലക്ഷണങ്ങൾ നാലാം സഹസ്രാബ്ദത്തിലേതായാൺസഹസ്രാബ്ദത്തിലേതായാണ് കരുതുന്നത്. ഇത്തരം കൃഷിഗ്രാമങ്ങൾ ബലൂചിസ്ഥാനിലും സിന്ദിലും കണ്ടെത്തി. ഇന്ന് ഈ പ്രദേശങ്ങൾ വരണ്ടുണങ്ങിയ മരുപ്രദേശങ്ങളാണെങ്കിലും അക്കാലത്ത് നദികൾ കൊണ്ട് സമ്പന്നമായ ഘോരവനമായിരുന്നു. നിരവധി ഗ്രാമങ്ങൾ ഇവിടെ ഉയർന്നു വന്നു. ഇവിടത്തെ ജനങ്ങൾ പക്ഷെ ഒരു ഗോത്രത്തിലുള്ളവരായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് വിവിധ വർഗ്ഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളവരായിരുന്നു. ഗ്രാമങ്ങളിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച വ്യത്യസതമായവ്യത്യസ്തമായ മൺപാത്രങ്ങൾ ഇതിൻഇതിനു തെളിവാൺതെളിവാണ്. ഈ കുടിയിരിപ്പുകൾ തീരെ ചെറുത്(ഏക്കറുകൾ മാത്രം) ആയിരുന്നു എങ്കിലും അവർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന സാധനസാമഗ്രികളുടെ നിലവാരം സമാന സംസ്കാരങ്ങളുടേതുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തിയാൽ വളരെ ഉയർന്നതായും കണ്ടെത്തി.
 
 
വരി 37:
<ref name="shef">{{ cite web | url = http://www.shef.ac.uk/archaeology/research/pakistan | title = Palaeolithic and Pleistocene of Pakistan| publisher=Department of Archaeology, University of Sheffield| accessdate = 2007-12-01 }}</ref><ref name="murray">{{cite book| last = Murray | first = Tim | authorlink = Tim Murray| title = Time and archaeology | publisher = Routledge| year = 1999 | location = London; New York | pages=84| url = http://books.google.co.uk/books?hl=en&lr=&id=k3z9iXo_Uq8C&oi=fnd&pg=PP3&dq=%22Time+and+Archaeology%22&ots=vvWqvaJHik&sig=17HcKQWGCxkHycTaYqfJb_ZzGAo| isbn=0415117623}}</ref> ഈ പ്രദേശത്തിന്റെ പ്രാചീന ചരിത്രത്തിൽ [[തെക്കേ ഏഷ്യ|തെക്കേ ഏഷ്യയിലെ]] ഏറ്റവും പഴയ മനുഷ്യവാസ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ ചിലതും, <ref name="coppa">{{ cite journal | last = Coppa| first=A.| coauthors=L. Bondioli, A. Cucina, D. W. Frayer, C. Jarrige, J. F. Jarrige, G. Quivron, M. Rossi, M. Vidale, R. Macchiarelli| title=Palaeontology: Early Neolithic tradition of dentistry| journal=Nature| volume=440| pages=755–756| date = [[6 April]] [[2006]] | url = http://www.nature.com/nature/journal/v440/n7085/pdf/440755a.pdf| doi = 10.1038/440755a | accessdate = 2007-11-22 |format=PDF}}</ref> തെക്കേ ഏഷ്യയിലെ പ്രധാന നാഗരികതകളിൽ ചിലതും<ref name="possehl">{{cite journal| last =Possehl| first=G. L.| authorlink = Gregory Possehl| year=1990| month=October| title=Revolution in the Urban Revolution: The Emergence of Indus Urbanization| journal = Annual Review of Anthropology| volume=19| pages=261–282| issn=0084-6570| doi=10.1146/annurev.an.19.100190.001401| url = http://arjournals.annualreviews.org/toc/anthro/19/1?cookieSet=1| accessdate=2007-05-06}}</ref><ref name="asaw">{{ cite book| last=Kenoyer| first=Jonathan Mark| coauthors=Kimberley Heuston| title=The Ancient South Asian World| publisher=[[Oxford University Press]]| month = May | year = 2005 | isbn = 0195174224 | url = http://www.oup.com/us/catalog/general/subject/HistoryWorld/Ancient/Other/~~/dmlldz11c2EmY2k9OTc4MDE5NTE3NDIyOQ== }}</ref> ഉൾപ്പെടുന്നു.
 
പാകിസ്താനിലെ ആദ്യ പുരാവസ്തു ഖനന സ്ഥലം [[Soan Culture|സോവൻ നദീതടത്തിലെ]] [[palaeolithic|പാലിയോലിത്തിക്]] [[hominid|ഹോമിനിഡ്]] സ്ഥലമാണ്.<ref name="ppisv">{{cite book| last=Rendell| first=H. R.| coauthors=Dennell, R. W. and Halim, M.| title=Pleistocene and Palaeolithic Investigations in the Soan Valley, Northern Pakistan| year=1989| pages=364| series=British Archaeological Reports International Series| publisher=[[Cambridge University Press]]}}</ref> ഗ്രാമീണജീവിതം ആരംഭിച്ചത് [[Mehrgarh|മേർഗഡിലെ]] [[Neolithic|നവീന ശിലായുഗ]] സ്ഥലത്താണ്<ref name="mfr">{{cite book| last=Jarrige| first=C.| coauthors=J.-F. Jarrige, R. H. Meadow and G. Quivron| title=Mehrgarh Field Reports 1975 to 1985 - From the Neolithic to the Indus Civilization| publisher=Dept. of Culture and Tourism, Govt. of Sindh, and the Ministry of Foreign Affairs, France| year=1995}}</ref> പ്രദേശത്തെ ആദ്യത്തെ നാഗരികത [[Indus Valley Civilization|സിന്ധൂ നദീതട സംസ്കാരം]] ആയിരുനുആയിരുന്നു,<ref name="feuerstein">{{cite book| last=Feuerstein| first=Georg| coauthors=Subhash Kak; David Frawley| title=In search of the cradle of civilization: new light on ancient India| publisher=Quest Books| location=Wheaton, Illinois| year=1995| pages=pp. 147| url=http://books.google.com/books?id=kbx7q0gxyTcC&printsec=frontcover&dq=In+Search+of+the+Cradle+of+Civilization&sig=ie6cTRBBjV2enHRPO6cBXNbd0qE| isbn=0835607208}}</ref> ഇതിലെ പ്രധാന നഗരങ്ങൾ [[Mohenjo Daro|മോഹൻ‌ജൊ ദാരോ]], [[Harappa|ഹാരപ്പ]].<ref name="acivc">{{cite book| last=Kenoyer| first=J. Mark| title=The Ancient Cities of the Indus Valley Civilization| publisher=Oxford University Press| year=1998| isbn=0195779401}}</ref> എന്നിവയായിരുന്നു.
 
=== വെങ്കലയുഗം ===
വരി 69:
{{main|വേദ കാലഘട്ടം}}
[[ഹിന്ദുമതം|ഹിന്ദുമതത്തിന്റെ]] ആധാരഗ്രന്ഥങ്ങളായ [[വേദങ്ങൾ|വേദങ്ങളുമായി]] ബന്ധപ്പെട്ട [[Indo-Aryans|ഇന്തോ-ആര്യൻ]] സംസ്കാരമാണ് വേദസംസ്കാരം (വൈദികസംസ്കാരം). വേദങ്ങൾ [[Vedic Sanskrit|വേദ സംസ്കൃതത്തിലാണ്]] വാമൊഴിയാൽ പകർന്നു പോന്നത്. വേദങ്ങൾ ഇന്ന് നിലനിൽക്കുന്ന ഏറ്റവും പുരാതന ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ ഗണത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. വേദ കാലഘട്ടം നിലനിന്നത് ഏകദേശം ക്രി.മു. 1500 മുതൽ ക്രി.മു. 500 വരെയാണ്. ഈ കാലഘട്ടത്തിലാണ് പിൽക്കാല ഇന്ത്യൻ ഭാഷ, സംസ്കാരം, മതം എന്നിവയുടെ അടിത്തറ രൂപപ്പെട്ടത്. ഈ കാലഘട്ടത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ പല ഇന്ത്യൻ ദേശീയതാവാദികളായ ചരിത്രകാരന്മാർക്കും തർക്കമുണ്ട് - ഇവർ ഇത് [[ക്രി.മു. 3000]] വരെ പഴക്കമുള്ളതാണ് എന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നു.
<ref>See [http://www.hindunet.org/hindu_history/ancient/aryan/aryan_agrawal.html Demise of the Aryan Invasion Theory] by Dr. Dinesh Agarwal </ref> വേദ കാലഘട്ടത്തിന്റെ ആദ്യ 500 വർഷങ്ങൾ (ക്രി.മു. 1500 - ക്രി.മു. 1000) [[Bronze Age India|ഇന്ത്യയുടെ വെങ്കലയുഗവും]] അടുത്ത 500 വർഷങ്ങൾ (ക്രി.മു. 1000 - ക്രി.മു. 500) [[Iron Age India|ഇന്ത്യയുടെ ഇരുമ്പുയുഗവും]] ആണ്. പല പണ്ഠിതരുംപണ്ഡിതരും ഇന്ത്യയിലേയ്ക്ക് [[Indo-Aryan migration|ഇന്തോ-ആര്യൻ കുടിയേറ്റം]] ഉണ്ടായി എന്ന സിദ്ധാന്തം മുന്നോട്ടുവെയ്ക്കുന്നു - ആദ്യകാല ഇന്തോ-ആര്യൻ ഭാഷ സംസാരിക്കുന്ന ഗോത്രങ്ങൾ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ വടക്കു-പടിഞ്ഞാറേ പ്രദേശങ്ങളിലേയ്ക്ക് ക്രി.മു. 2-ആം സഹസ്രാബ്ദത്തിന്റെ ആരംഭത്തിൽ കുടിയേറി എന്ന് ഇവർ പറയുന്നു. ചില പണ്ഠിതരുടെപണ്ഡിതരുടെ സിദ്ധാന്ത പ്രകാരം ഇന്തോ-ആര്യൻ ഗോത്രങ്ങൾ മദ്ധ്യ ഏഷ്യയിലും അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിലും ഉത്ഭവിച്ചവരാണ്. അവിടെനിന്നും അവർ കിഴക്ക് ഇന്ത്യയിലേയ്ക്കും പടിഞ്ഞാറ് മെസൊപ്പൊട്ടേമിയയിലേയ്ക്കും കുടിയേറി അവിടങ്ങളിലെ ജനങ്ങളുമായി താദാത്മ്യം പ്രാപിക്കുകയും അതേ സമയം തങ്ങളുടെ ഭാഷയും സംസ്കാരവും പടർത്തുകയും ചെയ്തു. <ref> {{cite book
| last = Mallory | first = J.P. | authorlink = J.P. Mallory | title = In Search of the Indo-Europeans: Language, Archeology and Myth | edition = Reprint edition (April 1991) | year = 1989
| publisher = [[Thames & Hudson]] | location = London | isbn = 0500276161 | pages = p 43
| quote = The great majority of scholars insist that the Indo-Aryans were intrusive into northwest India }}</ref>[[Out of India|ഔട്ട് ഓഫ് ഇന്ത്യ]] സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ വക്താക്കൾ ഈ വാദത്തെ എതിർക്കുന്നു. അവരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ ആര്യന്മാർ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ തദ്ദേശീയരായിരുന്നു. 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ പ്രചാരത്തിലിരുന്ന “ആര്യൻ ആക്രമണ സിദ്ധാന്തം” വളരെക്കാലമായി പണ്ഠിതർപണ്ഡിതർ തള്ളിക്കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. ഇതിനു പകരം "ആര്യൻ കുടിയേറ്റത്തിന്റെ" വിവിധ സംഭാവ്യതകളെക്കുറിച്ച് ഇന്ന് ഗവേഷണം നടക്കുന്നു.
 
 
ആദ്യകാല വേദ സമൂഹം വലിയ ഇടയ സമൂഹങ്ങളായി ആണ് നിലനിന്നത്. പിൽക്കാലത്ത് ഹാരപ്പൻ നാഗരികതയിലേയ്ക്കു തിരിഞ്ഞെങ്കിലും അജ്ഞേയമായ കാരണങ്ങളാൽ ഇവർ ഹാരപ്പൻ നാഗരികത ഉപേക്ഷിച്ചു. <ref>[http://www.britannica.com/eb/article-46838/India India: Reemergence of Urbanization]. Retrieved on [[May 12]], [[2007]].</ref> [[Rigveda|ഋഗ്വേദത്തിനു]] ശേഷം ആര്യ സമൂഹത്തിൽ കൃഷിയുടെ പ്രാമുഖ്യം ഏറിവന്നു; സമൂഹം [[ചാതുർവർണ്യം|ചാതുർവർണ്യത്തിൽ]] അധിഷ്ഠിതമായി. ഹിന്ദുമതത്തിലെ പ്രധാന ഗ്രന്ഥങ്ങൾക്കു (വേദങ്ങൾക്കു) പുറമേ, ([[രാമായണം]], [[മഹാഭാരതം]] എന്നീ ഇതിഹാസങ്ങളുടെ ആദ്യ രചനകളും ഇക്കാലത്താണെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.<ref> {{cite book
| author=Valmiki | editor = Goldman, Robert P | title = The Ramayana of Valmiki: An Epic of Ancient India, Volume 1: Balakanda | series = Ramayana of Valmiki | month = March | year = 1990 | publisher = [[Princeton University Press]] | location = [[Princeton, New Jersey]] | isbn = 069101485X | pages = p. 23 }}</ref> പുരാവസ്തു ഗവേഷണഫലങ്ങളിൽ, [[Ochre Coloured Pottery|ഓക്ക്ര് നിറമുള്ള മൺപാത്രങ്ങൾ]] ആദ്യകാല ഇന്തോ-ആര്യൻ സാന്നിദ്ധ്യവുമായി ഭാഗികമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കാൻ സാദ്ധ്യതയുണ്ട്. <ref name = "tqlgsv"> {{cite book | author= Krishna Reddy | title = Indian History | year = 2003 | publisher = Tata McGraw Hill | location = New Delhi | isbn = 0070483698 | pages = p. A11 }}</ref> വടക്കു പടിഞ്ഞാറേ ഇന്ത്യയിൽ, ഇരുമ്പു യുഗത്തിന്റെ ആരംഭത്തിൽ (ഏകദേശം [[ക്രി.മു. 1000]]) നിലനിന്ന [[Black and Red Ware|കറുപ്പും ചുവപ്പും മൺപാത്രങ്ങൾ]], [[Painted Grey Ware|ചായം പൂശിയ ചാരപ്പാത്രങ്ങൾ]] എന്നീ സംസ്കാരങ്ങളുമായി [[Kuru (India)|കുരു]] രാജവംശം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.<ref>M. WItzel, Early Sanskritization. Origins and development of the Kuru State. B. Kölver (ed.), Recht, Staat und Verwaltung im klassischen Indien. The state, the Law, and Administration in Classical India. München : R. Oldenbourg 1997, 27-52 = Electronic Journal of Vedic Studies, vol. 1,4, December 1995, [http://ejvs.laurasianacademy.com] </ref> (ഏകദേശം [[Atharvaveda|അഥർവ്വവേദം]] രചിച്ച അതേ കാലത്തായിരുന്നു ഇത് - ഇരുമ്പിനെ പ്രതിപാദിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ ഇന്ത്യൻ ഗ്രന്ഥമാണ് അഥർവ്വവേദം. അഥർവ്വവേദത്തിൽ "കറുത്ത ലോഹം" എന്ന് അർത്ഥം വരുന്ന {{IAST|śyāma ayas}} (ശ്യാമ അയസ്) എന്ന് പ്രതിപാദിക്കുന്നു). വടക്കേ ഇന്ത്യയുടെ മിക്ക ഭാഗങ്ങാളിലുംഭാഗങ്ങളിലും നിലനിന്ന [[Painted Grey Ware|ചായംപൂശിയ ചാരപ്പാത്ര]] സംസ്കാരം ക്രി.മു. 1100 മുതൽ ക്രി.മു. 600 വരെ പ്രചാരത്തിലായിരുന്നു. <ref name = "tqlgsv"/> ഈ പിൽക്കാല കാലഘട്ടം സമൂഹത്തിൽ പരക്കെ നിലനിന്ന ഗോത്ര സമ്പ്രദായത്തിനു നേർക്കുള്ള വീക്ഷണത്തിൽ ഒരു മാറ്റത്തിനും കാരണമായി. ഇത് ''[[മഹാജനപദങ്ങൾ]]'' എന്ന് അറിയപ്പെട്ട രാഷ്ട്രങ്ങളുടെ സ്ഥാപനത്തിനു കാ‍രണമായി.
 
==== മഹാജനപദങ്ങൾ ====
വരി 82:
[[പ്രമാണം:Ancient india.png|thumb|പ്രധാനമായും ഫലഭൂയിഷ്ഠമായ [[Indo-Gangetic plains|സിന്ധൂ-ഗംഗാ സമതലങ്ങൾക്ക്]] കുറുകെ പരന്നുകിടന്ന പതിനാറ് ശക്തമായ രാജ്യങ്ങളും റിപ്പബ്ലിക്കുകളുമായിരുന്നു മഹാജനപദങ്ങൾ. ഇതേ കാലത്തുതന്നെ ഇന്ത്യയൊട്ടാകെ വിവിധ ചെറുരാജ്യങ്ങളും നിലനിന്നു]]
 
പിൽക്കാല വേദയുഗത്തിൽ, ക്രി.മു. 1000 വർഷത്തോളം പിന്നിൽ, വിവിധ ചെറുരാജ്യങ്ങളും നഗര രാജ്യങ്ങളും ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ നിലനിന്നു. ഇവയിൽ പലതിനെയും വേദ, ആദ്യകാല ബുദ്ധമത, ജൈനമത ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നു. ക്രി.മു. 500-ഓടെ [[Indo-Gangetic plains|സിന്ധൂ-ഗംഗാ സമതലങ്ങൾക്ക്]] കുറുകേ, ഇന്നത്തെ അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ മുതൽ ബംഗാൾ വരെയും മഹാരാഷ്ട്ര വരെയും പരന്നുകിടക്കുന്ന പതിനാറ് രാജ്യങ്ങളും റിപ്പബ്ലിക്കുകളും രൂപപ്പെട്ടു. ഇവ ''[[മഹാജനപദങ്ങൾ]]'' എന്ന് അറിയപ്പെട്ടു - [[കാശി]], [[കോസലം]], [[അംഗം]], [[മഗധ]], [[വജ്ജി]] (വൃജി), [[മല്ല]], [[Chedi Kingdom|ചേടി]], [[വത്സ]] (വംശ), [[Kuru (kingdom)|കുരു]], [[പാഞ്ചാലം]], [[മച്ഛ]] (മത്സ്യ), [[സുരസേനം]], [[അസ്സാകം]], [[അവന്തി]], [[ഗാന്ധാരം]], [[കാംബോജം]] എന്നിവയായിരുന്നു അവ. സിന്ധൂ നദീതട സംസ്കാരത്തിനു ശേഷം ഇന്ത്യയിലെ രണ്ടാമത്തെ പ്രധാന നഗരവത്കരണത്തിന്റെ കാലഘട്ടമായിരുന്നു ഇത്. ആദ്യകാല സാഹിത്യത്തിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്ന പല ചെറിയ രാജ്യങ്ങളും ഇതേ കാലത്തുതന്നെ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ മറ്റുഭാഗങ്ങളിൽ നിലനിന്നു. ചില രാജവംശങ്ങൾ പരമ്പരാഗതമായിരുന്നു, മറ്റ് ചിലത് തങ്ങളുടെ ഭരണാധികാരികളെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. അക്കാലത്തെ പണ്ഠിതഭാഷപണ്ഡിതഭാഷ [[സംസ്കൃതം]] ആയിരുന്നു, അതേ സമയം വടക്കേ ഇന്ത്യയിലെ സാധാരണ ജനങ്ങളുടെ സംസാര ഭാഷകൾ [[Prakrit|പ്രാകൃതം]] എന്ന് അറിയപ്പെട്ടു. ഈ പതിനാറു രാജ്യങ്ങളിൽ പലതും ക്രി.മു. 500/400 ഓടെ ([[Siddhartha Gautama|ഗൌതമ ബുദ്ധന്റെ]] കാലത്ത്) കൂടിച്ചേർന്ന് നാല് രാഷ്ട്രങ്ങളായി. വത്സ, അവന്തി, കോസലം, മഗധ എന്നിവയായിരുന്നു ഈ നാലു രാഷ്ട്രങ്ങൾ. <ref>{{cite book | author= Krishna Reddy | title = Indian History | year = 2003 | publisher = Tata McGraw Hill | location = New Delhi | isbn = 0070483698 | pages = p. A107 }}</ref>
 
ഈ കാലഘട്ടത്തിലെ ഹിന്ദു ആചാരങ്ങൾ സങ്കീർണ്ണമായിരുന്നു, പുരോഹിത വർഗ്ഗമാണ് അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ നിർവ്വഹിച്ചത്. വേദ കാലഘട്ടത്തിന്റെ അവസാനത്തിലും മഹാജനപദങ്ങളുടെ ആരംഭകാലത്തുമാണ് (ക്രി.മു. 600-400 വർഷങ്ങൾ) [[ഉപനിഷത്തുകൾ]] - അക്കാലത്ത് ഉരുത്തിരിഞ്ഞ തത്ത്വശാസ്ത്രത്തെ പ്രധാനമായും കൈകാര്യം ചെയ്ത ഗ്രന്ഥങ്ങൾ - രചിക്കപ്പെട്ടത് എന്നു കരുതുന്നു. [[Indian philosophy|ഇന്ത്യൻ തത്ത്വചിന്തയിൽ]] ഉപനിഷദുകൾക്ക് ഒരു പ്രധാന സ്വാധീനമുണ്ട്. ബുദ്ധമതം, [[ജൈനമതം]] എന്നിവയുടെ വികാസത്തിന്റെ അതേ കാലത്തായിരുന്നു ഉപനിഷത്തുകളുടെയും ആവിർഭാവം. ചിന്തയുടെ ഒരു സുവർണ്ണകാലമായി ഈ കാലത്തെ വിശേഷിപ്പിക്കാം. ക്രി.മു. 537-ൽ, സിദ്ധാർത്ഥ ഗൌതമൻ "ജ്ഞാനം" സിദ്ധിച്ച്, ബുദ്ധൻ - ഉണർന്നവൻ ആയി എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. ഏകദേശം ഇതേ കാലത്തുതന്നെ [[മഹാവീരൻ]] (ജൈന വിശ്വാസപ്രകാരം 24-ആം ജൈന [[തീർത്ഥങ്കരൻ]]) സമാനമായ ഒരു ദൈവശാസ്ത്രം പ്രചരിപ്പിച്ചു, ഇത് പിന്നീട് [[ജൈനമതം]] ആയി. <ref> Mary Pat Fisher (1997) In: Living Religions: An Encyclopedia of the World's Faiths I.B.Tauris : London ISBN 1-86064-148-2 - '' Jainism's major teacher is the Mahavira, a contemporary of the Buddha, and who died approximately 526 BCE. Page 114 ''</ref> എന്നാൽ ജൈനമതത്തിലെ പുരോഹിതർ മതോത്പത്തി എല്ലാ കാലത്തിനും മുൻപാണ് എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു. [[വേദങ്ങൾ]] ചില ജൈന തീർത്ഥങ്കരരെ പ്രതിപാദിക്കുന്നു എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു. (ശ്രമണ പ്രസ്ഥാനത്തിനു സമാനമായി, സന്യാസിമാരുടെ ശ്രേണി). <ref>Mary Pat Fisher (1997) In: Living Religions: An Encyclopedia of the World's Faiths I.B.Tauris : London ISBN 1-86064-148-2 - '' “The extreme antiquity of Jainism as a non-vedic, indigenous Indian religion is well documented. Ancient Hindu and Buddhist scriptures refer to Jainism as an existing tradition which began long before Mahavira.” Page 115 ''</ref> ബുദ്ധന്റെ സന്ദേശങ്ങളും ജൈനമതവും സന്യാസത്തിലേയ്ക്കു ചായ്‌വ് പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന സിദ്ധാന്തങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിച്ചു. ഇവ [[Prakrit|പ്രാകൃത]] ഭാഷയിലാണ് പ്രചരിപ്പിച്ചത് , ഇത് പൊതുജനങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ബുദ്ധമതത്തിനും ജൈനമതത്തിനും സമ്മതം ലഭിക്കാൻ കാരണമായി. ബുദ്ധമത - ജൈനമത തത്ത്വങ്ങൾ ഹിന്ദുമത ആചാരങ്ങളെയും ഇന്ത്യൻ ആത്മീയാചാര്യന്മാരെയും ഗാഢമായി സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്. സസ്യാഹാരം, മൃഗബലിയുടെ നിരോധനം, അഹിംസ എന്നിവയുമായി ബുദ്ധമത-ജൈനമത തത്ത്വങ്ങൾ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
വരി 101:
{{main|മഗധ സാമ്രാജ്യം}}
 
പതിനാറു മഹാജനപദങ്ങളിൽ ഒന്നായ മഗധ സാമ്രാജ്യം പല രാജവംശങ്ങളുടെയും കീഴിൽ പ്രാധാന്യത്തിലേയ്കുയർന്നുപ്രാധാന്യത്തിലേയ്ക്കുയർന്നു. പാരമ്പര്യം അനുസരിച്ച് ക്രി.മു. 684-ൽ [[Haryanka dynasty|ഹര്യങ്ക സാമ്രാജ്യമാണ്]] മഗധ സാമ്രാജ്യം സ്ഥാപിച്ചത്. അവരുടെ ആദ്യകാലതലസ്ഥാനം രാജഗൃഹ ആയിരുന്നു. പിൽക്കാലത്ത് തലസ്ഥാനം [[പാടലീപുത്രം|പാടലീപുത്രത്തിലേക്ക്]] മാറ്റി. ഈ രാജവംശത്തിനു പിന്നാലെ [[ശിശുനാഗ രാജവംശം]] മഗധ ഭരിച്ചു. ശിശുനാഗരെ ക്രി.മു. 424-ൽ [[നന്ദ രാജവംശം]] അധികാരഭ്രഷ്ടരാക്കി. നന്ദർക്കു പിന്നാലെ [[മൗര്യ സാമ്രാജ്യം]] അധികാരത്തിൽ വന്നു.
 
=== മൗര്യ സാമ്രാജ്യം ===
വരി 131:
ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ സങ്കര സംസ്കാരങ്ങളിൽ ''ഇന്തോ-ഗ്രീക്കുകാർ'', ''ഇന്തോ-സിഥിയർ'' (ശാകർ), ''ഇന്തോ-പാർത്ഥിയർ'', ''ഇന്തോ-സസ്സാനിഡുകൾ'' എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഇവയിൽ ആദ്യത്തേതായ [[Indo-Greek Kingdom|ഇന്തോ-ഗ്രീക്ക് സാമ്രാജ്യം]] സ്ഥാപിച്ചത് [[Greco-Bactrian|ഗ്രീക്കോ-ബാക്ട്രിയൻ]] രാജാവായ [[Demetrius I of Bactria|ഡിമിട്രിയസ്]] ക്രി.മു. 180-ൽ ഇന്നത്തെ അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ, പാകിസ്താൻ എന്നീ രാജ്യങ്ങളിൽ പരന്നു കിടക്കുന്ന പ്രദേശം ആക്രമിച്ചതോടെയാണ്. രണ്ട് നൂറ്റാണ്ടുകാലത്തോളം നിലനിന്ന ഈ സാമ്രാജ്യം 30-ഓളം ഗ്രീക്ക് രാജാക്കന്മാർ തുടർച്ചയായി ഭരിച്ചു. പലപ്പൊഴും ഇവർ പരസ്പരം പോരാടി.
 
ഇതിനു ശേഷം [[ശകർ]] എന്നും ഇന്തോ-സിഥിയർ എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന മദ്ധ്യേഷ്യൻ വർഗ്ഗക്കാർ ഭരണം നടത്തി. ഇന്ത്യയുടെ വടക്കു പടിഞ്ഞാറ്, വടക്ക്, പടിഞ്ഞാറ് മേഖലകളിൽ ഇവർ ഭരണകൂടങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു. ഇവയിൽ ചില രാജവംശങ്ങൾ [[ഗുപ്തസാമ്രാജ്യം|ഗുപ്തരാജാക്കാന്മാർ]] പിടിച്ചടക്കുന്നതുവരെ ഏകദേശം അഞ്ഞൂറു കൊല്ലക്കാലം ഭരണം നടത്തി<ref name=ncert6-8>{{cite book |last= |first= |authorlink= |coauthors= |title=Social Science - Class VI - Our Pasts-I |year=2007 |publisher=NCERT |location=New Delhi|isbn=8174504931|chapter=CHAPTER 8 ASHOKA, THE EMPEROR WHO GAVE UP WAR|pages=86|url=http://www.ncert.nic.in/textbooks/testing/Index.htm}}</ref>. ഇന്തോ-യൂറോപ്യൻ [[Sakas|ശാകരുടെ]] ([[Scythians|സിഥിയർ]]) ഒരു ശാഖയായിരുന്നു [[Indo-Scythians|ഇന്തോ-സിഥിയർ]]. ഇവർ തെക്കൻ [[Siberia|സൈബീരിയയിൽ]] നിന്നും ആദ്യം [[Bactria|ബാക്ട്രിയയിലേയ്ക്കും]], പിന്നീട് [[Sogdiana|സോഗ്ദിയാന]], [[Kashmir|കാശ്മീർ]], [[Arachosia|അരക്കോസിയ]], [[Gandhara|ഗാന്ധാരം]], [[പഞ്ചാബ്]] എന്നിവിടങ്ങളിലേയ്ക്കും, ഒടുവിൽ മദ്ധ്യ ഇന്ത്യ, പടിഞ്ഞാറൻ ഇന്ത്യ, ഗുജറാത്ത്, രാജസ്ഥാൻ എന്നിവിടങ്ങളിലേയ്ക്കും കുടിയേറി. ഇവരുടെ സാമ്രാജ്യം ക്രി.മു. 2-ആം നൂറ്റാണ്ടു മുതൽ ക്രി.മു. 1-ആം നൂറ്റാണ്ടുവരെ നിലനിന്നു. ഗാന്ധാരത്തിലെ [[Kushan Empire|കുശാണ]] രാജാവായ [[Kujula Kadphises|കുജുല കാഡ്ഫിസസ്]] തുടങ്ങിയ പല തദ്ദേശീയ നാടുവാഴികളെയും തോൽപ്പിച്ച് [[Indo-Parthian Kingdom|ഇന്തോ-പാർഥിയർ]] ([[Pahlava|പഹ്ലവർ]] എന്നും ഇവർ അറിയപ്പെടുന്നു) ഇന്നത്തെ അഫ്ഗാനിസ്ഥാനും വടക്കൻ പാകിസ്താനും നിലനിൽക്കുന്ന മിക്ക പ്രദേശങ്ങളുടെയും നിയന്ത്രണം പിടിച്ചടക്കി. ഗുപ്ത രാജാക്കന്മാരുടെ സമകാലികരായിരുന്ന പേർഷ്യയിലെ [[Sassanid|സസ്സാനിഡ്]] സാമ്രാജ്യം തങ്ങളുടേതങ്ങളുടെ ഭരണ പ്രദേശം ഇന്നത്തെ പാകിസ്താനിലേയ്ക്കും വ്യാപിപ്പിച്ചു. തത്ഭലമായിതത്ഫലമായി ഇന്ത്യൻ, [[Persian culture|പേർഷ്യൻ സംസ്കാരങ്ങളുടെ]] സങ്കലനം [[Indo-Sassanid|ഇന്തോ-സസ്സാനിഡ്]] സംസ്കാരത്തിന് ജന്മം നൽകി.
 
=== ഇന്ത്യയുമായുള്ള റോമൻ വ്യാപാരം ===
വരി 140:
ക്രി.മു. 130-ൽ [[Eudoxus of Cyzicus|സിസിയസിലെ യൂഡോക്സസ്]] ആരംഭിച്ച വ്യാപാരം ക്രമേണ വർദ്ധിച്ചു. [[Strabo|സ്ട്രാബോയുടെ]] അഭിപ്രായമനുസരിച്ച് (11.5.12.<ref>"At any rate, when [[Cornelius Gallus|Gallus]] was prefect of Egypt, I accompanied him and ascended the [[Nile]] as far as [[Aswan|Syene]] and the frontiers of [[Kingdom of Aksum|Ethiopia]], and I learned that as many as one hundred and twenty vessels were sailing from [[Myos Hormos]] to India, whereas formerly, under the [[Ptolemaic Egypt|Ptolemies]], only a very few ventured to undertake the voyage and to carry on traffic in Indian merchandise." Strabo II.5.12. [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Strabo/2E1*.html Source]</ref>), [[Augustus|അഗസ്റ്റസിന്റെ]] കാലത്തോടെ, എല്ലാ വർഷവും [[Myos Hormos|മയോസ് ഹോർമോസിൽ]] നിനും ഇന്ത്യയിലേയ്ക്ക് 120 കപ്പലുകൾ വരെ യാത്രതിരിച്ചു. ഈ കച്ചവടത്തിന് ധാരാളം സ്വർണ്ണം ഉപയോഗിച്ചു, ഇത് [[Kushan Empire|കുഷാണർ]] വീണ്ടും ഉരുക്കി തങ്ങളുടെ നാണയങ്ങൾ നിർമ്മിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ചു എന്ന് അനുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ഇത്രയധികം സ്വർണ്ണം ഇന്ത്യയിലേയ്ക്ക് ഒഴുകുന്നതിനെക്കുറിച്ച് [[Pliny the Elder|പ്ലിനി]] (NH VI.101) ഇങ്ങനെ പരാതിപ്പെടുന്നു:
 
{{quote|"യാഥാസ്ഥിതിക കണക്കുകൾ അനുസരിച്ച് ഇന്ത്യ, ചൈന, അറേബ്യൻ ഉപദ്വീപിലെ രാജ്യങ്ങൾ എന്നിവ നൂറ് ദശലക്ഷം [[sesterce|സെസ്റ്റർസ്]] സ്വർണ്ണം നമ്മുടെ സാമ്രാജ്യത്തിൽ നിന്നും എടുക്കുന്നു: ഇതാണ് നമ്മുടെ സുഖസൌകര്യങ്ങൾക്കുംസുഖസൗകര്യങ്ങൾക്കും സ്ത്രീകൾക്കും നാം കൊടുക്കുന്ന വില. ഈ ഇറക്കുമതികളുടെ എന്തു ശതമാനമാണ് ദൈവങ്ങൾക്കുള്ള ബലിയ്ക്കോ മരിച്ചവരുടെ ആത്മാക്കൾക്കോ ആയി നീക്കിവെച്ചിരിക്കുന്നത്?"|പ്ലിനി, ഹിസ്റ്റോറിയ നാച്ചുറേ 12.41.84.<ref>"minimaque computatione miliens centena milia sestertium annis omnibus India et Seres et paeninsula illa imperio nostro adimunt: tanti nobis deliciae et feminae constant. quota enim portio ex illis ad deos, quaeso, iam vel ad inferos pertinet?" Pliny, Historia Naturae 12.41.84.</ref>}}
 
ഈ വ്യാപാര മാർഗ്ഗങ്ങളും തുറമുഖങ്ങളും ക്രി.വ. ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ രചിച്ച ഗ്രന്ഥമായ [[Periplus of the Erythraean Sea|എറിത്രിയൻ കടലിലെ പെരിപ്ലസ്]] എന്ന പുസ്തകത്തിൽ വിശദമായി പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നു.
വരി 148:
[[പ്രമാണം:Indischer Maler des 6. Jahrhunderts 001.jpg|thumb|[[Ajanta Caves|അജന്താ ഗുഹകളിൽ]] നിന്നുള്ള പ്രശസ്ത ചുവർച്ചിത്രം, ഗുപ്ത കാലഘട്ടത്തിൽ രചിച്ചത്.]]
 
ക്രിസ്തുവർഷം 4, 5 നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ [[ഗുപ്ത സാമ്രാജ്യം]] വടക്കേ ഇന്ത്യയെ ഒരുമിപ്പിച്ചു. ഹിന്ദു [[renaissance|നവോത്ഥാനത്തിന്റെ]] [[Golden Age of India|സുവർണ്ണകാലം]] എന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന ഈ കാലത്ത് ഹിന്ദു സംസ്കാരം, ശാസ്ത്രം, രാഷ്ട്രീയ ഭരണനിർവ്വഹണം എന്നിവ പുതിയ ഉയരങ്ങളിലെത്തി. [[Chandragupta I|ചന്ദ്രഗുപ്തൻ I]], [[Samudragupta|സമുദ്രഗുപ്തൻ]], [[Chandragupta II|ചന്ദ്രഗുപ്തൻ II]] എന്നിവരായിരുന്നു ഗുപ്ത സാമ്രാജ്യത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തരായ രാജാക്കന്മാർ. വേദ [[Puranas|പുരാണങ്ങളും]] രചിച്ചത് ഈ കാലത്ത് ആണെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. മദ്ധ്യേഷ്യയിൽ നിന്നും [[Huns|ഹൂണരുടെ]] ആക്രമണത്തോടെ ഈ സാമ്രാജ്യം അവസാനിച്ചു. 6-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഗുപ്ത സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പതനത്തോടെ ഇന്ത്യ വീണ്ടും പല പ്രാദേശിക രാജ്യങ്ങളുടെ ഭരണത്തിൻ കീഴിലായി. ഗുപ്ത രാജവംശത്തിന്റെ ഒരു ചെറിയ തായ്‌വഴി സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ വിഘടനത്തിനു ശേഷവും മഗധ തുടർന്ന് ഭരിച്ചു. ഈ ഗുപ്തരെ അന്തിമമായി പുറത്താക്കിക്കൊണ്ട് വർദ്ധന രാജാവായ [[Harsha|ഹർഷൻ]] ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യപക്തിയിൽആദ്യപകുതിയിൽ ഒരു സാമ്രാജ്യം സ്ഥാപിച്ചു.
 
[[Hephthalites|ഹെഫലൈറ്റ്]] സംഘത്തിന്റെ ഭാഗം എന്ന് അനുമാനിക്കുന്ന [[Huns|ഹൂണർ]] 5-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യപകുതിയോടെ അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിൽ ശക്തമായി. ഇവർ തലസ്ഥാനം [[Bamyan City|ബാമിയാനിൽ]] സ്ഥാപിച്ചു. ഗുപ്ത സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പതനത്തിന് കാരണക്കാർ ഇവരായിരുന്നു. ഹൂണരുടെ ആക്രമണം ചരിത്രകാരന്മാർ വടക്കേ ഇന്ത്യയുടെ സുവർണ്ണ കാലമായി കരുതുന്ന കാലഘട്ടത്തിന് അവസാനം കുറിച്ചു. എന്നിരിക്കിലും വടക്കേ ഇന്ത്യയിലെ ഈ രാഷ്ട്രീയ അസ്ഥിരത തെക്കേ ഇന്ത്യയെയോ [[Deccan|ഡെക്കാൻ]] പ്രദേശത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗം പ്രദേശങ്ങളെയുമോ സ്വാധീനിച്ചില്ല.
വരി 162:
ഗുപ്ത സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പതനത്തിനു ശേഷം [[Kannauj|കാനൂജിലെ]] ഹർഷൻ 7-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ തന്റെ ഭരണകാലത്ത് വടക്കേ ഇന്ത്യയെ ഒരുമിപ്പിക്കുന്നതിൽ വിജയിച്ചു. ഹർഷന്റെ മരണത്തിനു പിന്നാലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സാമ്രാജ്യം ശിഥിലമായി. 7-ആം നൂറ്റാണ്ടുമുതൽ 9-ആം നൂറ്റാണ്ടുവരെ മൂന്ന് രാജവംശങ്ങൾ വടക്കൻ ഇന്ത്യയുടെ നിയന്ത്രണത്തിനായി മത്സരിച്ചു: [[Malwa|മാൾവയിലെയും]] പിൽക്കാലത്ത് കാനൂജിലെയും [[Pratihara|പ്രതിഹാരർ]], [[ബംഗാൾ|ബംഗാളിലെ]] [[Pala dynasty|പാലർ]], ഡെക്കാനിലെ [[രാഷ്ട്രകൂടർ]]. പിൽക്കാലത്ത് [[സേന രാജവംശം]] പാല സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുത്തു. പ്രതിഹാരർ വിവിധ നാട്ടുരാജ്യങ്ങളായി ചിതറി. ഈ നാട്ടുരാജ്യങ്ങളായിരുന്നു ആദ്യ [[Rajputs|രജപുത്ര]] രാജ്യങ്ങൾ - അനേകം രജപുത്ര രാജ്യങ്ങളിൽ ചിലത് പരിണാമങ്ങളോടെ ഒരു സഹസ്രാബ്ദത്തോളം, ഇന്ത്യയ്ക്ക് ബ്രിട്ടീഷുകാരിൽ നിന്നും സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിക്കുന്നതുവരെ, നിലനിന്നു. ലിഖിതചരിത്രമുള്ള ആദ്യത്തെ രജപുത്ര രാജ്യങ്ങൾ 6-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ [[രാജസ്ഥാൻ|രാജസ്ഥാനിലാണ്]] രൂപം കൊണ്ടത്. പിൽക്കാലത്ത് ചെറിയ രജപുത്ര രാജവംശങ്ങൾ വടക്കേ ഇന്ത്യയുടെ മിക്കഭാഗവും ഭരിച്ചു. രജപുത്രരിലെ [[ചൌഹാൻ]] രാജവംശത്തിലെ [[പൃഥ്വിരാജ് ചൗഹാൻ‍]] ആക്രമണകാരികളായ ഇസ്ലാമിക സുൽത്താനത്തുകളുമായുള്ള രക്തരൂക്ഷിത യുദ്ധങ്ങൾക്ക് പ്രശസ്തനാണ്. [[ഷാഹി]] രാജവംശം കിഴക്കൻ അഫ്ഗാനിസ്ഥാന്റെയും വടക്കൻ പാകിസ്താന്റെയും കാശ്മീരിന്റെയും ഭാഗങ്ങൾ 7-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മദ്ധ്യഭാഗം മുതൽ 11-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കം വരെ ഭരിച്ചു. ഹർഷ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ അവസാനത്തോടെ, ഇന്ത്യ മുഴുവൻ പരന്നുകിടക്കുന്ന ഒരു സാമ്രാജ്യം എന്ന വടക്കൻ ആശയം അവസാനിച്ചെങ്കിലും ഈ ആശയത്തിന് തെക്കോട്ട് സ്ഥാനചലനം സംഭവിച്ചു.
 
ക്രി.വ. 550 മുതൽ 770 വരെ [[കർണ്ണാടകം|കർണ്ണാടകത്തിലെ]] [[ബദാമി]] കേന്ദ്രമാക്കിയും, ക്രി.വ. 970 മുതൽ 1190 വരെ കർണ്ണാടകത്തിലെ [[Basavakalyan|കല്യാണി]] കേന്ദ്രമാക്കിയും തെക്കേ ഇന്ത്യയുടെയും മദ്ധ്യ ഇന്ത്യയുടെയും ഭാഗങ്ങൾ ഭരിച്ച സാമ്രാജ്യമാണ് [[Chalukya|ചാലൂക്യ സാമ്രാജ്യം]]. ഇതിനും തെക്കുഭാഗത്ത് ഭരിച്ചിരുന്ന കാഞ്ചിയിലെ [[പല്ലവർ]] ഇവർക്ക് സമകാലികരായിരുന്നു. ചാലൂക്യ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ക്ഷയത്തോടെ, ഇവരുടെ കീഴിലെ പ്രഭുക്കളായിരുന്ന [[Halebid|ഹലബീഡുവിലെ]] [[Hoysalas|ഹൊയ്സാലർ]], വാറങ്കലിലെ [[Kakatiya|കാകാത്തിയർ]], [[Seuna Yadavas of Devagiri|ദേവഗിരിയിലെ ശ്യൂന യാദവർ]], [[Kalachuri|കലചൂരി രാജവംശത്തിന്റെ]] ഒരു തെക്കൻ ശാഖ എന്നിവർ വിശാലമായ ചാലൂക്യ സാമ്രാജ്യത്തെ 12-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മദ്ധ്യത്തോടെ പങ്കിട്ടെടുത്തു. മദ്ധ്യകാലഘട്ടങ്ങളിൽ പിൽക്കാലത്ത് വടക്കൻ [[തമിഴ്നാട്|തമിഴ്നാടിൽ]] [[ചോള രാജവംശം|ചോള സാമ്രാജ്യവും]] [[കേരളം|കേരളത്തിൽ]] [[ചേര സാമ്രാജ്യം|ചേര സാമ്രാജ്യവും]] നിലവിൽ വന്നു. ഈ രാഷ്ട്രങ്ങളെല്ലാം നാമാവശേഷമായത് [[വിജയനഗര സാമ്രാജ്യം|വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ]] ഉദയത്തിനു വഴിതെളിച്ചു. ഈ കാലത്ത് തെക്കേ ഇന്ത്യൻ സാമ്രാജ്യങ്ങൾ തങ്ങളുടെ സ്വാധീനം [[Indonesia|ഇന്തോനേഷ്യ]] വരെ വ്യാപിപ്പിച്ചു. ഇവ തെക്കുകിഴക്കേ ഏഷ്യയിൽ വലിയ സമുദ്രാന്തര സാമ്രാജ്യങ്ങളെ നിയന്ത്രിച്ചു. തെക്കേ ഇന്ത്യൻ തുറമുഖങ്ങൾ [[Indian Ocean|ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്ര]] കച്ചവടത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു. പ്രധാനമായും സുഗന്ധവ്യഞ്ജനങ്ങളുടെ വ്യാപാരത്തിൽ ഏർപ്പെട്ട ഇവർ പടിഞ്ഞാറ് [[Roman Empire|റോമാ സാമ്രാജ്യവുമായും]] കിഴക്ക് തെക്കുകിഴക്കേ ഏഷ്യയുമായും കച്ചവടം ചെയ്തു. <ref>Miller, J. Innes. (1969). The Spice Trade of The Roman Empire: 29 B.C. to A.D. 641. Oxford University Press. Special edition for Sandpiper Books. 1998. ISBN 0-19-814264-1.</ref><ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4970452.stm Search for India's ancient city]. [[BBC News]]. Retrieved on [[June 22]], [[2007]].</ref>സാഹിത്യം, തദ്ദേശീയ വാമൊഴികൾ, അനുപമമായ വാസ്തുവിദ്യ എന്നിവ 14-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആരംഭം വരെ തെക്ക് പുഷ്കലമായി. 14-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ദില്ലിയിലെ സുൽത്താന്റെ തെക്കൻ ആക്രമണങ്ങൾ ഈ രാഷ്ട്രങ്ങളെ ബാധിച്ചു. ഹിന്ദു വിജയനഗര സാമ്രാജ്യം (കർണാട രാജ്യം) ഇസ്ലാമിക ഭരണവുമായി ([[Bahmani|ബാഹ്മനി]] സാമ്രാജ്യം) യുദ്ധത്തിലേർപ്പെട്ടു. ഈ രണ്ട് സംസ്കാരങ്ങളുടെയും ഏറ്റുമുട്ടലിന്റെ ഭലമായിഫലമായി തദ്ദേശീയ സംസ്കാരവും വിദേശ സംസ്കാരവും തമ്മിൽ കലർന്നു. ഇത് രണ്ട് സംസ്കാരങ്ങളിലും ദീർഘകാലം നിലനിന്ന സാംസ്കാരിക സ്വാധീനം ചെലുത്തി. ദില്ലി കേന്ദ്രമാക്കി വടക്ക് അധികാരമുറപ്പിച്ച ഒന്നാം ദില്ലി സുൽത്താനത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള സമ്മർദ്ദഭലമായിസമ്മർദ്ദഫലമായി വിജയനഗര സാമ്രാജ്യം ക്രമേണ ക്ഷയിച്ചു.
 
== ഇസ്ലാമിക സുൽത്താനത്തുകൾ ==
വരി 173:
=== ദില്ലി സുൽത്താനത്ത് ===
{{main|ദില്ലി സുൽത്താനത്ത്}}
12-ഉം 13-ഉം നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ [[Arabs|അറബികൾ]], <ref>See P. Hardy's review of Srivastava, A. L. "The Sultanate of Delhi (Including the Arab Invasion of Sindh), A. D. 711-1526", appearing in ''Bulletin of the School of Oriental and African Studies'', University of London, Vol. 14, No. 1 (1952), pp. 185-187.</ref> [[Turkic people|തുർക്കികൾ]], [[Demographics of Afghanistan|അഫ്ഗാനികൾ]] എന്നിവർ വടക്കേ ഇന്ത്യയുടെ ഭാഗങ്ങൾ ആക്രമിച്ച് 13-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, മുൻ രജപുത്ര പ്രദേശങ്ങളിൽ [[Delhi Sultanate|ദില്ലി സുൽത്താനത്ത്]] സ്ഥാപിച്ചു.<ref>[http://www.sfusd.k12.ca.us/schwww/sch618/Ibn_Battuta/Battuta's_Trip_Seven.html Battuta's Travels: Delhi, capital of Muslim India]</ref> ഇതിനു പിന്നാലെ ദില്ലിയിൽ നിലവിൽ വന്ന [[Slave dynasty|അടിമ രാജവംശം]] [[northern India|വടക്കേ ഇന്ത്യയിലെ]] വലിയ ഭൂപ്രദേശങ്ങൾ പിടിച്ചടക്കി. ഇവരുടെ ഭരണാധികാരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന പ്രദേശത്തിന് ഏകദേശം ഗുപ്തസാമ്രാജ്യത്തിനു കീഴിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പ്രദേശങ്ങളോളം വിസ്തീർണ്ണം വരുമെന്ന് അനുമാനിക്കുന്നു. [[Khilji dynasty|ഖിൽജി സാമ്രാജ്യവും]] [[central India|മദ്ധ്യ ഇന്ത്യയുടെ]] മിക്ക ഭാഗങ്ങളും പിടിച്ചടക്കി. എങ്കിലും ഖിൽജി സാമ്രാജ്യത്തിന് ഇന്ത്യയുടെ മിക്ക ഭാഗങ്ങളും പിടിച്ചടക്കി ഏകീകരിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യം സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. സുൽത്താനത്ത് ഇന്ത്യയിൽ സാംസ്കാരിക നവോത്ഥാനത്തിന്റെ ഒരു കാലഘട്ടം കൊണ്ടുവന്നു. തത്ഭലമായിതത്ഫലമായി നടന്ന "ഇന്തോ-മുസ്ലീം" സംസ്കാര സമ്മേളനം ഈ രണ്ടു സംസ്കാരങ്ങളുടെയും സമന്വയ സ്മാരകങ്ങൾ വാസ്തുവിദ്യ, സംഗീതം, സാഹിത്യം, മതം, വസ്ത്രങ്ങൾ എന്നിവയിൽ ദീർഘകാലത്തേയ്ക്ക് അവശേഷിപ്പിച്ചു. ദില്ലി സുൽത്താനത്തിന്റെ കാലത്ത് സംസ്കൃത പ്രാക്രിത് സംസാരിക്കുന്ന തദ്ദേശീയരും പേർഷ്യൻ, തുർക്കി, അറബ് സംസാരിക്കുന്ന കുടിയേറ്റക്കാരും മുസ്ലീം ഭരണാധികാരികളുടെ കീഴി.ൽ പരസ്പരം ഇടപെട്ടതിന്റെ ഭലമായിട്ടാണ്ഫലമായിട്ടാണ് [[Urdu|ഉർദ്ദു]] ഭാഷ ഉരുത്തിരിഞ്ഞത് എന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. (വിവിധ തുർക്കി ഭാഷാന്തരങ്ങളിൽ ഉർദ്ദു എന്ന പദത്തിന്റെ വാച്യാർത്ഥം "കൂട്ടം", അല്ലെങ്കിൽ "തമ്പ്" എന്നാണ്). ഒരു വനിതാ ഭരണാധികായെഭരണാധികാരിയെ ([[Razia Sultan|സുൽത്താന റസിയ]], (1236-1240)) ഭരണത്തിൽ അവരോധിച്ച ഏക ഇന്തോ-ഇസ്ലാമിക് സാമ്രാജ്യമാണ് ദില്ലി സുൽത്താനത്ത്.
 
[[ഇന്ത്യ|ഇന്ത്യയിൽ]] ആഭ്യന്തരയുദ്ധം നടക്കുന്നു എന്ന് വിവരം കിട്ടിയപ്പോൾ, [[Turco-Mongol|തുർക്കോ-മംഗോൾ]] ആക്രമണകാരിയായ [[Timur|തിമൂർ]] 1398-ൽ വടക്കേ ഇന്ത്യൻ നഗരമായ [[ദില്ലി|ദില്ലിയിലെ]] [[Tughlaq|തുഗ്ലക്ക്]] രാജവംശത്തിലെ [[സുൽത്താൻ|സുൽത്താനായ]] നസിറുദ്ദീൻ മഹ്മൂദിനെ ആക്രമിക്കാൻ പടനയിച്ചു.<ref>[http://www.gardenvisit.com/travel/clavijo/timurconquestofindia.htm Timur - conquest of India]</ref> തിമൂർ സുൽത്താന്റെ സൈന്യത്തെ [[1398]] [[ഡിസംബർ 17]]-നു പരാജയപ്പെടുത്തി. തിമൂറിന്റെ സൈന്യം ദില്ലിയിൽ പ്രവേശിച്ച് നഗരം കൊള്ളയടിച്ചു, നശിപ്പിച്ചു, തകർന്ന നിലയിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു.<ref>[http://www.indiasite.com/delhi/history/invasion.html Timur’s Invasion]</ref>
വരി 185:
1526-ൽ [[Timur|റ്റിമൂറിന്റെയും]] [[ജെംഗിസ് ഖാൻ|ജെംഗിസ് ഖാന്റെയും]] ഒരു [[Timurid Dynasty|റ്റിമൂറിദ്]] ([[Turco-Persian|റ്റർക്കോ-പേർഷ്യൻ]]) പിൻ‌ഗാമിയായ [[Babur|ബാബർ]] [[ഖൈബർ ചുരം]] കടന്ന് പ്രദേശങ്ങൾ കീഴ്പ്പെടുത്തി [[മുഗൾ സാമ്രാജ്യം]] സ്ഥാപിച്ചു. ഈ സാമ്രാജ്യം 200 വർഷത്തിലേറെ നിലനിന്നു.<ref>[http://www.ucalgary.ca/applied_history/tutor/islam/empires/mughals/ The Islamic World to 1600: Rise of the Great Islamic Empires (The Mughal Empire)]</ref> 1600-ഓടെ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും [[Mughal Dynasty|മുഗൾ രാജവംശത്തിന്റെ]] ഭരണത്തിനു കീഴിലായി; 1707-നു ശേഷം മുഗൾ സാമ്രാജ്യം മന്ദഗതിയിലുള്ള അധഃപതനത്തിലേയ്ക്കു പോയി. ''1857-ലെ സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തിൽ'' (ശിപായി ലഹള എന്നും ഇത് അറിയപ്പെടുന്നു) മുഗൾ സാമ്രാജ്യം അന്തിമമായി പരാജയപ്പെട്ടു. ഈ കാലഘട്ടം ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ വ്യാപകമായ സാമൂഹിക മാറ്റത്തിന്റേതായിരുന്നു - ഹിന്ദു ഭൂരിപക്ഷത്തെ [[മുഗൾ]] ചക്രവർത്തിമാർ ഭരിച്ചു എന്നതുകൊണ്ടായിരുന്നു ഇത്. അവരിൽ ചിലർ മതപരമായ സഹിഷ്ണുത പുലർത്തിക്കൊണ്ട് ഹിന്ദു സംസ്കാരത്തെ നിർലോഭം പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. മറ്റു ചിലർ ചരിത്രപരമായ ക്ഷേത്രങ്ങൾ നശിപ്പിക്കുകയും അമുസ്ലീങ്ങളുടെ മേൽ നികുതി ഏർപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. [[മുഗൾ സാമ്രാജ്യം]] അതിന്റെ ഉന്നതിയിൽ [[മൗര്യ സാമ്രാജ്യം|മൗര്യ സാമ്രാജ്യത്തെക്കാൾ]] അല്പം കൂടുതൽ ഭൂവിഭാഗത്തിനുമേൽ അധീനത പുലർത്തി. മുഗൾ സാമ്രാജ്യം ക്ഷയിച്ചപ്പോൾ പല ചെറിയ സാമ്രാജ്യങ്ങളും ഈ വിടവ് നികത്തിക്കൊണ്ട് ഉദിച്ചുവന്നു. അവയിൽ പലതും മുഗൾ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ കൂടുതൽ ക്ഷയത്തിനു കാരണമായി. ഒരുപക്ഷേ ലോകത്ത് നിലനിന്നതിൽ ഏറ്റവും ധനികമായ രാജവംശമായിരിക്കാം മുഗൾ സാമ്രാജ്യം. 1739-ൽ [[Nader Shah|നാദിർ ഷാ]] മുഗൾ സൈന്യത്തെ [[Battle of Karnal|കർണാൽ യുദ്ധത്തിൽ]] പരാജയപ്പെടുത്തി. ഈ വിജയത്തിനു ശേഷം നാദിർ ദില്ലി പിടിച്ചടക്കി കൊള്ളയടിച്ചു, [[Peacock Throne|മയൂര സിംഹാസനം]] ഉൾപ്പെടെ പല അമൂല്യ നിധികളും കവർന്നുകൊണ്ടു പോയി. <ref>[http://www.avalanchepress.com/Soldier_Shah.php Iran in the Age of the Raj]</ref>
 
മുഗള കാലഘട്ടത്തിൽ പ്രധാന രാഷ്ട്രീയ ശക്തികൾ മുഗൾ സാമ്രാജ്യവും അതിന്റെ സാമന്തരാജ്യങ്ങളും, പിൽക്കാലത്ത് ഉയർന്നുവന്ന പിൻ‌ഗാമി രാഷ്ട്രങ്ങളുമായിരുന്നു. ഈ പിൻ‌ഗാമി രാഷ്ട്രങ്ങൾ, മറാത്ത പ്രവിശ്യ ഉൾപ്പെടെ - ക്ഷയിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നതും ജനങ്ങളുടെ അപ്രീതിയ്ക്കു പാത്രവുമായ മുഗൾ രാജവംശത്തോട് യുദ്ധം ചെയ്തു. തങ്ങളുടെ സാമ്രാജ്യത്തെ അടക്കിനിറുത്താൻ പലപ്പൊഴും ക്രൂരമായ മാർഗ്ഗങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച മുഗളർക്ക് ഇന്ത്യൻ സംസ്കാരവുമായി സംയോജിക്കുക എന്ന നയമുണ്ടായിരുന്നു. അല്പകാലം മാത്രം നീണ്ടുനിന്ന ദില്ലി സുൽത്താനത്തുകൾ പരാജയപ്പെട്ടിടത്ത് വിജയിക്കാൻ ഇത് മുഗളരെ സഹായിച്ചു. [[Akbar|മഹാനായ അക്ബർ]] ഈ നയത്തിന് പ്രത്യേകിച്ചും പ്രശസ്തനായിരുന്നു. ജൈനമതത്തിന്റെ വിശുദ്ധ ദിനങ്ങളിൽ അക്ബർ മൃഗങ്ങളെ കൊല്ലുന്നത് വിലക്കി ("അമരി" എന്ന് ഇത് അറിയപ്പെട്ടു). അമുസ്ലീങ്ങളുടെ മേൽ ചുമത്തിയിരുന്ന ''ജസിയ നികുതി'' അക്ബർ നീക്കംചെയ്തു. മുഗൾ ചക്രവർത്തിമാർ തദ്ദേശീയ രാജവംശങ്ങളിൽ നിന്നും വിവാഹം കഴിക്കുകയും തദ്ദേശീയ മഹാരാജാക്കന്മാരുമായി സഖ്യം സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. മുഗളർ തങ്ങളുടെ ടർക്കോ-പേർഷ്യൻ സംസ്കാരത്തെ പുരാതനമായ ഇന്ത്യൻ രീതികളുമായി ഇണക്കിച്ചേർക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. തത്ഭലമായിതത്ഫലമായി സവിശേഷമായ [[Indo-Saracenic|ഇന്തോ-സരസൻ]] വാസ്തുവിദ്യ രൂപപ്പെട്ടു. അവസാനത്തെ പ്രശസ്ത മുഗൾ ചക്രവർത്തിയായ [[Aurangzeb|ഔറംഗസേബ്]] മറ്റ് മതങ്ങളോട് അസഹിഷ്ണുത പുലർത്തി, ഇസ്ലാ‍മിക നിയമങ്ങൾ ജനങ്ങളുടെ മേൽ അടിച്ചേൽപ്പിച്ചു. ഔറംഗസീബിന്റെ മത അസഹിഷ്ണുതയും നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റാത്തത്ര പ്രദേശങ്ങൾ പിടിച്ചടക്കിയതും ഭരണത്തിലുള്ള ശ്രദ്ധക്കുറവും കേന്ദ്രീകരണവും മുഗളരുടെ പതനത്തിന്റെ കാരണങ്ങളിൽ പ്രധാനമാണ്.
 
== മുഗളർക്കു ശേഷമുള്ള പ്രാദേശിക രാജ്യങ്ങൾ ==
വരി 194:
ഏകദേശം ക്രി.വ. 1400-ൽ [[Wodeyar|വഡയാർ]] രാജവംശം സ്ഥാപിച്ച തെക്കേ ഇന്ത്യയിലെ രാജ്യമായിരുന്നു മൈസൂർ. വഡയാറുകളുടെ ഭരണത്തെ [[Hyder Ali|ഹൈദരലിയും]] മകനായ [[Tippu Sultan|ടിപ്പു സുൽത്താനും]] തടസ്സപ്പെടുത്തി. ഹൈദരലിയുടെയും ടിപ്പുവിന്റെയും ഭരണകാലത്ത് മൈസൂർ [[Anglo-Mysore Wars|ആംഗ്ലോ-മൈസൂർ യുദ്ധങ്ങളിൽ]] ഏർപ്പെട്ടു. ഇത് ചിലപ്പോൾ ബ്രിട്ടീഷ്, മറാഠ സഖ്യ സൈന്യങ്ങളോടും, മിക്കപ്പൊഴും ബ്രിട്ടീഷ് സൈന്യത്തോടുമായിരുന്നു. ഈ യുദ്ധങ്ങളിൽ [[France|ഫ്രഞ്ചുകാർ]] മൈസൂരിനെ ചെറിയതോതിൽ സഹായിക്കുകയോ, സഹായം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുകയോ ചെയ്തു. [[Golconda|ഗോൽക്കൊണ്ടയിലെ]] [[Qutb Shahi dynasty|കുത്ത്ബ് ഷാഹി രാജവംശമാണ്]] 1591-ൽ [[ഹൈദ്രബാദ്]] സ്ഥാപിച്ചത്. അല്പകാലത്തെ മുഗൾ ഭരണത്തിനു ശേഷം, ഒരു മുഗൾ ഉദ്യോഗസ്ഥനായ [[Asaf Jah|അസഫ് ജാ]] 1724-ൽ ഹൈദ്രബാദിന്റെ ഭരണം പിടിച്ചെടുത്ത് സ്വയം ഹൈദ്രബാദിന്റെ നിസാം-അൽ-മുൽക്ക് ആയി പ്രഖ്യാപിച്ചു. നിസാമുകൾ പരമ്പരാഗതമായി 1724 മുതൽ 1948 വരെ ഹൈദ്രബാദ് ഭരിച്ചു. മൈസൂറും ഹൈദ്രബാദും ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയിലെ സാമന്ത നാട്ടുരാജ്യങ്ങൾ (princely states) ആയി.
 
[[Sikh|സിഖ്]] മതവിശ്വാസികൾ ഭരിച്ച പഞ്ജാബ്പഞ്ചാബ് രാജ്യം ഇന്നത്തെ പഞ്ജാബ്പഞ്ചാബ് പ്രദേശം ഭരിച്ച രാഷ്ട്രീയ സംവിധാനമായിരുന്നു. ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ ബ്രിട്ടീഷുകാർ പരാജയപ്പെടുത്തിയ അവസാനത്തെ സ്ഥലങ്ങളിൽ പഞ്ജാബ്പഞ്ചാബ് ഉൾപ്പെടുന്നു. സിഖ് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പതനം കുറിച്ചത് [[Anglo-Sikh wars|ആംഗ്ലോ-സിഖ് യുദ്ധങ്ങൾ]] ആണ്. 18-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഗൂർഖ ഭരണാധികാരികൾ ഇന്നത്തെ നേപ്പാൾ രാജ്യം രൂപവത്കരിച്ചു. ഷാ മാരും റാണമാരും നേപ്പാളിന്റെ ദേശീയ സ്വഭാവവും അഖണ്ഡതയും വളരെ കർക്കശമായി കാത്തുസൂക്ഷിച്ചു.
 
== കൊളോണിയൽ കാലഘട്ടം ==
വരി 213:
| url = http://www.lse.ac.uk/collections/economicHistory/GEHN/GEHN%20PDF/Transformation%20from%20a%20Pre-Colonial%20-%20Om%20Prakash.pdf
| title = The Transformation from a Pre-Colonial to a Colonial Order: The Case of India
| accessdate = 2007-05-07| last = Prakash| first = Om| format = PDF| work = Global Economic History Network | publisher = Economic History Department, [[London School of Economics]]| pages = 3–40}}</ref> ബംഗാളിലെ വ്യപാ‍രത്തിൽ ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനി കുത്തുകകുത്തക പുലർത്തി. ഇവർ [[Permanent Settlement|പെർമെനന്റ് സെറ്റിൽമെന്റ്]] എന്ന നികുതി സമ്പ്രദായം ഏർപ്പെടുത്തി. ഇത് ബംഗാളിൽ [[Zamindar|സമീന്ദാർ]] എന്ന് അറിയപ്പെട്ട ഭൂപ്രഭുക്കന്മാരുടെ ഉദയത്തിനു കാരണമായി. 1850-കളോടെ ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനി ഇന്നത്തെ ബംഗ്ലാദേശ്, പാകിസ്താൻ പ്രദേശങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ മിക്ക ഭാഗവും നിയന്ത്രിച്ചു. ഇന്ത്യയിലെ വിവിധ നാട്ടുരാജ്യങ്ങളുടെയും സാമൂഹിക - മത സമുദായങ്ങളുടെയും പരസ്പര സ്പർദ്ധ മുതലെടുത്ത ഇവരുടെ നയത്തെ പലപ്പൊഴും [[Divide and Rule|വിഘടിപ്പിച്ച് ഭരിക്കുക]] എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
 
ബ്രിട്ടീഷ് കമ്പനിയുടെ ധാർഷ്ട്യത്തിനും ഭരണത്തിനും എതിരെ നടന്ന ആദ്യത്തെ പ്രധാന മുന്നേറ്റമായിരുന്നു [[Indian Rebellion of 1857|1857-ലെ ഇന്ത്യൻ കലാപം]]. ഇത് "ഇന്ത്യൻ ലഹള", "ശിപായി ലഹള", "ഒന്നാം സ്വാതന്ത്ര്യ സമരം", എന്നിങ്ങനെയും അറിയപ്പെടുന്നു. ഒരു വർഷത്തെ കലാപങ്ങൾക്കും യുദ്ധങ്ങൾക്കും ശേഷം പുതുതായി സംഘം ചേർന്ന ബ്രിട്ടീഷ് ഭടന്മാരുടെ സഹായത്തോടെ ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനിയുടെ സൈന്യം ഈ കലാപത്തെ അടിച്ചമർത്തി. ഈ കലാപത്തിന്റെ നാമമാത്ര നേതാവും അവസാനത്തെ മുഗൾ ചക്രവർത്തിയുമായ [[Bahadur Shah Zafar|ബഹദൂർ ഷാ സഫറിനെ]] ബർമ്മയിലേയ്ക്ക് നാടുകടത്തി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മക്കളെ ശിരച്ഛേദം ചെയ്തു, മുഗൾ തായ്‌വഴി നിരോധിച്ചു. ഈ കലാപത്തിനു ശേഷം എല്ലാ അധികാരങ്ങളും ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനിയിൽ നിന്നും [[British Crown|ബ്രിട്ടീഷ് കിരീടം]] ഏറ്റെടുത്തു, ബ്രിട്ടീഷ് കിരീടം ഇന്ത്യയുടെ മിക്കഭാഗവും ഒരു കോളനിയായി ഭരിക്കാൻ തുടങ്ങി. കമ്പനിയുടെ ഭൂപ്രദേശങ്ങൾ നേരിട്ടും ബാക്കിയുള്ളവ [[Princely states|സാമന്ത രാജ്യങ്ങളിലൂടെയും]] ബ്രിട്ടീഷ് കിരീടം നിയന്ത്രിച്ചു.
വരി 223:
| url = http://banglapedia.search.com.bd/HT/C_0035.htm| title = Canning, (Lord)| accessdate = 2007-05-07| last = Mohsin| first = K.M.| work = [[Banglapedia]]| publisher = Asiatic Society of Bangladesh| quote=Indian Council Act of 1861 by which non-official Indian members were nominated to the Viceroy's Legislative Council.}}</ref> ഇന്ത്യൻ അംഗങ്ങളുള്ള പ്രവിശ്യാ കൌൺസിൽ സ്ഥാപിച്ചതുമായിരുന്നു. ഈ കൌൺസിൽ അംഗങ്ങളുടെ പങ്കാളിത്തം പിന്നീട് നിയമസഭാ കൌൺസിലുകളിലേയ്ക്കും വ്യാപിപ്പിച്ചു.<ref>{{cite web
| url = http://www.storyofpakistan.com/articletext.asp?artid=A119| title = Minto-Morley Reforms
| accessdate = 2007-05-07| date = [[June 1]] 2003| work = storyofpakistan.com| publisher = Jin Technologies}}</ref> 1920 മുതൽ [[Mohandas Gandhi|മോഹന്ദാസ്മോഹൻദാസ് ഗാന്ധിയെപ്പോലുള്ള]] നേതാക്കന്മാർ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിനെതിരായി ജനകീയ മുന്നേറ്റങ്ങൾ സംഘടിപ്പിച്ചു. ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിനെതിരായി ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെമ്പാടും [[Revolutionary movement for Indian independence|വിപ്ലവ പ്രവർത്തനങ്ങളും]] നടന്നു. ഈ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ എല്ലാം ഭലമായിഫലമായി ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന് 1947-ൽ സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിച്ചു.
 
== സ്വാതന്ത്ര്യവും വിഭജനവും ==
"https://ml.wikipedia.org/wiki/ഇന്ത്യാചരിത്രം" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്