എമിലി സ്റ്റോവ്
കാനഡയിൽ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്ത ആദ്യത്തെ വനിതാ ഫിസിഷ്യനും കാനഡയിലെ ലൈസൻസുള്ള രണ്ടാമത്തെ വനിതാ ഫിസിഷ്യനും[1] സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾക്കും വോട്ടവകാശത്തിനുമുള്ള ഒരു പ്രവർത്തകയുമായിരുന്നു എമിലി ഹോവാർഡ് സ്റ്റോവ് (മുമ്പ്, ജെന്നിംഗ്സ്, മെയ് 1, 1831 - ഏപ്രിൽ 30, 1903). [2] കാനഡയിലെ വനിതാ വോട്ടവകാശ പ്രസ്ഥാനം സ്ഥാപിക്കാൻ സ്റ്റോവ് സഹായിക്കുകയും സ്ത്രീകൾക്കായി രാജ്യത്തെ ആദ്യത്തെ മെഡിക്കൽ കോളേജ് സ്ഥാപിക്കുന്നതിനായി പ്രചാരണം നടത്തുകയും ചെയ്തു.[3]
എമിലി സ്റ്റോവ് | |
|---|---|
 | |
| ജനനം | എമിലി ഹോവാർഡ് സ്റ്റോവ് മേയ് 1, 1831 |
| മരണം | ഏപ്രിൽ 30, 1903 (പ്രായം 71) |
| ദേശീയത | കനേഡിയൻ |
| വിദ്യാഭ്യാസം | ന്യൂയോർക്ക് മെഡിക്കൽ കോളേജ് ഫോർ വുമൺ |
| തൊഴിൽ | |
| Medical career | |
ആദ്യകാലജീവിതം തിരുത്തുക
ഒന്റാറിയോയിലെ ഓക്സ്ഫോർഡ് കൗണ്ടിയിലെ നോർ‌വിച്ച് ടൗൺ‌ഷിപ്പിൽ ഹന്ന ഹോവാർഡ്, സോളമൻ ജെന്നിംഗ്സ് എന്നിവരുടെ മകളായി എമിലി ഹോവാർഡ് ജെന്നിംഗ്സ് ജനിച്ചു. സോളമൻ മെത്തഡിസത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്തപ്പോൾ ഹന്ന തന്റെ ആറ് പെൺമക്കളെ ക്വേക്കർമാരായി വളർത്തി. സ്ത്രീകളുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തെയും ക്വേക്കർ മീറ്റിംഗുകളിൽ സ്ത്രീകളുടെ പങ്കാളിത്തത്തെയും കമ്മ്യൂണിറ്റി പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. അമേരിക്കയിലെ ഒരു ക്വേക്കർ സെമിനാരിയിലാണ് സ്റ്റോവിന്റെ അമ്മയുടെ വിദ്യാഭ്യാസം. അവൾ സ്റ്റോവിനെയും അവരുടെ അഞ്ച് സഹോദരിമാരെയും വീട്ടിൽ പഠിപ്പിച്ചു. ഹന്ന ഹോവാർഡ് അവരെ ഔഷധ രോഗശാന്തിയിലെ കഴിവുകൾ പഠിപ്പിച്ചു.[4]ഏഴ് വർഷത്തോളം പ്രാദേശിക സ്കൂളുകളിൽ പഠിപ്പിച്ച ശേഷം ഒന്റാറിയോയിലെ കോബർഗിലെ വിക്ടോറിയ കോളേജിൽ പ്രവേശനത്തിന് അപേക്ഷിച്ചപ്പോൾ മുതൽ സ്ത്രീകൾക്ക് തുല്യത കൈവരിക്കാനുള്ള അവരുടെ പൊതുസമരം 1852 ൽ ആരംഭിച്ചു. താൻ സ്ത്രീയാണെന്ന കാരണം പറഞ്ഞ് നിരസിച്ചതിനാൽ അവർ എജേർട്ടൺ റയർസൺ അടുത്തിടെ ടൊറന്റോയിൽ സ്ഥാപിച്ച നോർമൽ സ്കൂൾ ഫോർ അപ്പർ കാനഡയിലേക്ക് അപേക്ഷിച്ചു.1853 നവംബറിൽ പ്രവേശിച്ച അവർ 1854 ൽ ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ് ബഹുമതി നേടി. [3] ഒന്റാറിയോ പബ്ലിക് സ്‌കൂളിലെ ബ്രാന്റ്‌ഫോർഡിന്റെ പ്രിൻസിപ്പലായി നിയമിതയായ അവർ അപ്പർ കാനഡയിലെ ഒരു പബ്ലിക് സ്‌കൂളിന്റെ പ്രിൻസിപ്പലായി. 1856-ൽ വിവാഹം വരെ അവർ അവിടെ പഠിപ്പിച്ചു.
അവർ 1856-ൽ ജോൺ ഫിയൂസിയ മൈക്കൽ ഹെവാർഡ് സ്റ്റോവിനെ വിവാഹം കഴിച്ചു. അടുത്ത ഏഴു വർഷത്തിനുള്ളിൽ അവർക്ക് മൂന്ന് കുട്ടികളുണ്ടായി: രണ്ട് ആൺമക്കളും ഒരു മകളും. അവരുടെ മൂന്നാമത്തെ കുഞ്ഞ് ജനിച്ച് താമസിയാതെ, അവരുടെ ഭർത്താവിന് ക്ഷയരോഗം പിടിപെട്ടു. ഇത് വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ വീണ്ടും താൽപ്പര്യം കാണിക്കാൻ അവളെ നയിച്ചു. 1840-കൾ മുതൽ ഹെർബൽ പരിഹാരങ്ങളും ഹോമിയോപ്പതി മരുന്നുകളും പരിചയമുള്ള എമിലി സ്റ്റോ അദ്ധ്യാപനം ഉപേക്ഷിച്ച് ഡോക്ടറാകാൻ തീരുമാനിച്ചു.
മെഡിക്കൽ ജീവിതം തിരുത്തുക
1865-ൽ ടൊറന്റോ സ്കൂൾ ഓഫ് മെഡിസിനിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം സ്റ്റൗവിന് നിഷേധിക്കപ്പെട്ടു. അതിന്റെ വൈസ് പ്രിൻസിപ്പൽ പറഞ്ഞു "യൂണിവേഴ്സിറ്റിയുടെ വാതിലുകൾ സ്ത്രീകൾക്കായി തുറന്നിട്ടില്ല അവർ ഒരിക്കലും അങ്ങനെയായിരിക്കില്ലെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു."[5] കാനഡയിൽ മെഡിസിൻ പഠിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എമിലി സ്റ്റോ 1867-ൽ ഹോമിയോപ്പതിക് ന്യൂയോർക്ക് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ നിന്ന് യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിൽ ബിരുദം നേടി. അതേ വർഷം തന്നെ കാനഡയിൽ തിരിച്ചെത്തി. റിച്ച്മണ്ട് സ്ട്രീറ്റിലെ ടൊറന്റോയിൽ[5] ഒരു മെഡിക്കൽ പ്രാക്ടീസ് ആരംഭിച്ചു. സ്ത്രീകളുടെ ആരോഗ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പൊതു പ്രഭാഷണങ്ങളിലൂടെ സ്റ്റോവ് പ്രാദേശികമായി കുറച്ച് പ്രാമുഖ്യം നേടുകയും പത്രപരസ്യങ്ങളിലൂടെ സ്ഥിരമായ ഒരു ഉപഭോക്താക്കളെ നിലനിർത്തുകയും ചെയ്തു.[5] സ്റ്റോവ് 1867-ൽ കാനഡയിൽ തിരിച്ചെത്തി ടൊറന്റോയിലെ റിച്ച്മണ്ട് സ്ട്രീറ്റിൽ ഒരു മെഡിക്കൽ പ്രാക്ടീസ് ആരംഭിച്ചപ്പോൾ, അവർ സ്ത്രീകളുടെയും കുട്ടികളുടെയും രോഗങ്ങൾ ചികിത്സിക്കുന്നതിൽ വൈദഗ്ദ്ധ്യം നേടി.
അവലംബം തിരുത്തുക
- ↑ Buchanan, D. (2012). " In His Name": The Live and Times of Jenny Kidd Trout. Leaven. 3(3): 16.
- ↑
Catherine L. Cleverdon (1950). The Woman Suffrage Movement in Canada: Second Edition. University of Toronto Press. ISBN 9781442654822.
Stowe.
- ↑ 3.0 3.1 "Dr. Emily Howard Stowe". Library and Archives Canada. 2008-07-21. Archived from the original on 2018-03-21. Retrieved 2013-03-15.
- ↑ "Emily Stowe | The Canadian Encyclopedia". www.thecanadianencyclopedia.ca. Retrieved 2021-02-27.
- ↑ 5.0 5.1 Baros-Johnson, Irene. "Emily Stowe". Unitarian Universalist History and Heritage Society. Dictionary of Unitarian and Universalist Biography. Archived from the original on 12 January 2013. Retrieved 11 February 2013.
പുറംകണ്ണികൾ തിരുത്തുക
- Biography at the Dictionary of Canadian Biography Online
- Archive biography
- The Celebrated Abortion Trial of Dr. Emily Stowe, Toronto, 1879, Constance Backhouse, Canadian Bulletin of Medical History, Volume 8: 1991 / p. 159-87