രണ്ടാം വ്യാവസായിക വിപ്ലവം

18-ആം നൂറ്റാണ്ടിലെയും 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിലെയും വ്യാവസായിക വിപ്ലവത്തിന്റെ യന്ത്രങ്ങൾ തുടർന്നുള്ള വ്യാവസായിക സാങ്കേതികവിദ്യയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ലളിതവും മെക്കാനിക്കൽ ഉപകരണങ്ങളും ആയിരുന്നു. നിരവധി പുതിയ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു, വൻതോതിലുള്ള ഉൽപ്പാദന സമ്പ്രദായത്തിൽ സുപ്രധാന മുന്നേറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടായി.

വ്യവസായത്തിലെ മാറ്റങ്ങൾ വളരെ വലുതാണ്, 1860 ന് ശേഷമുള്ള കാലഘട്ടത്തെ രണ്ടാം വ്യാവസായിക വിപ്ലവം എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ശാസ്ത്രജ്ഞരും എഞ്ചിനീയർമാരും ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിന്റെയും രസതന്ത്രത്തിന്റെയും രഹസ്യങ്ങൾ അൺലോക്ക് ചെയ്തതിനാൽ പുതിയ ശാസ്ത്രീയ അറിവ് വ്യവസായത്തിന് പ്രയോഗിച്ചു.

ഈ ശാസ്ത്ര മുന്നേറ്റത്തിൽ വലിയ പുതിയ വ്യവസായങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു: സ്റ്റീൽ, കെമിക്കൽസ്, പെട്രോളിയം എന്നിവ രസതന്ത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പുതിയ ധാരണകളിൽ നിന്ന് പ്രയോജനം നേടി; വൈദ്യുതിയുടെയും കാന്തികതയുടെയും പഠനത്തിലെ മുന്നേറ്റങ്ങൾ ഒരു വലിയ വൈദ്യുത വ്യവസായത്തിന് അടിത്തറ നൽകി. ഈ പുതിയ വ്യവസായങ്ങൾ വലുതും വലുതുമായിരുന്നു മുമ്പ് നിലവിലുള്ള എല്ലാ വ്യവസായങ്ങളേക്കാളും കൂടുതൽ ഉൽപ്പാദനക്ഷമമാണ്. ജർമ്മനിയും അമേരിക്കയും നേതാക്കളായി മാറി, 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തോടെ അവർ വ്യാവസായിക ഉൽപന്നങ്ങൾക്കായി ലോക വിപണിയിൽ ഗ്രേറ്റ് ബ്രിട്ടനെ വെല്ലുവിളിച്ചു.

1882-ൽ തോമസ് എഎഡിസൺ ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റിയിൽ വൈദ്യുത വിളക്കുകളുടെ ഒരു സംവിധാനം അവതരിപ്പിച്ചു. എല്ലാത്തരം യന്ത്രസാമഗ്രികളും ഓടിക്കുന്നതിനും ലോക്കോമോട്ടീവുകൾക്കും സ്ട്രീറ്റ്കാറുകൾക്കും പവർ നൽകുന്നതിനും പിന്നീട് വൈദ്യുതി പ്രയോഗിച്ചു. വൈദ്യുത വിളക്കുകൾ യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിൽ ഉടനീളം വ്യാപിക്കുകയും താമസിയാതെ യൂറോപ്പിൽ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. പുതിയ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കുകയും പിന്നീട് അവ നിർമ്മിക്കുകയും വിപണനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്ന വലിയ കമ്പനികളാണ് ഇലക്ട്രിക്കൽ വ്യവസായത്തിൽ ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചത്. ഈ കമ്പനികൾ ജർമ്മനിയിലും യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിലും ആസ്ഥാനമായെങ്കിലും അവരുടെ സാധനങ്ങൾ ലോകമെമ്പാടും വിറ്റു. അവരായിരുന്നു ആദ്യത്തെ ബഹുരാഷ്ട്ര കമ്പനികൾ. വെസ്റ്റിംഗ്ഹൗസ്, ജനറൽ ഇലക്ട്രിക് തുടങ്ങിയ കമ്പനികൾ യൂറോപ്പ്, ആഫ്രിക്ക, തെക്കേ അമേരിക്ക എന്നിവിടങ്ങളിലെ നഗരങ്ങളെ വൈദ്യുതീകരിക്കാൻ സഹായിച്ചു.

സ്റ്റീൽ, കെമിക്കൽ വ്യവസായങ്ങൾ പുതിയ സാങ്കേതികവിദ്യ ഉപയോഗിച്ചു, അത് ഉൽപ്പാദനം വളരെയധികം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. ഫാക്ടറികളുടെ വലിപ്പം അതിവേഗം വർദ്ധിച്ചു, കൂടുതൽ തൊഴിലാളികളെ നിയമിക്കുകയും കൂടുതൽ യന്ത്രങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ വ്യവസായങ്ങൾ ഒരൊറ്റ കോർപ്പറേറ്റ് ഘടനയ്ക്ക് കീഴിൽ ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ എല്ലാ ഘട്ടങ്ങളും സംയോജിപ്പിച്ചു. അവർ എതിരാളികളെ വാങ്ങുകയും അസംസ്കൃത വസ്തുക്കളുടെയും റീട്ടെയിൽ ഔട്ട്ലെറ്റുകളുടെയും ഉറവിടങ്ങൾ സ്വന്തമാക്കുകയും ചെയ്തു.

നിരവധി ശാഖകളും അനുബന്ധ സ്ഥാപനങ്ങളുമുള്ള വലിയ ഓർഗനൈസേഷനുകൾ ഭരിക്കുന്ന മാനേജർമാർക്ക് വലിയ വെല്ലുവിളികൾ സൃഷ്ടിച്ചു. ആശയവിനിമയത്തിലും ഗതാഗതത്തിലും ഉണ്ടായ പുരോഗതി നിയന്ത്രണം നിലനിർത്താൻ തീരുമാനമെടുക്കുന്നവരെ സഹായിച്ചു. ഇലക്ട്രിക് ടെലിഗ്രാഫ് 1844-ൽ സാമുവൽ മോഴ്‌സ് കണ്ടുപിടിച്ചതാണ്, വിലയെയും വിപണിയെയും കുറിച്ചുള്ള വാണിജ്യ വിവരങ്ങൾ കൈമാറാൻ ഇത് ഉപയോഗിച്ചു. സ്റ്റോക്ക് എക്സ്ചേഞ്ചുകളിലും റെയിൽവേ സംവിധാനങ്ങളിലും ഇത് ഉപയോഗിച്ചു. 1876-ൽ അലക്സാണ്ടർ ഗ്രഹാം ബെൽ തന്റെ ടെലിഫോണിന് പേറ്റന്റ് നേടി, ടെലിഫോൺ ലൈനുകളുടെ ശൃംഖലകൾ യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിൽ ഉടനീളം വേഗത്തിൽ നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടു.

മാനേജർമാർക്ക് അവരുടെ ബിസിനസ്സിന്റെ വ്യാപകമായി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന ഭാഗങ്ങളുമായി സമ്പർക്കം പുലർത്തുന്നതിന് ടെലിഫോൺ ഒരു ഉപയോഗപ്രദമായ ഉപകരണമായി മാറി. കേന്ദ്ര നിയന്ത്രണം, ആസൂത്രണം, കാര്യക്ഷമമായ ഉൽപ്പാദന രീതികൾ എന്നിവയ്ക്ക് ഊന്നൽ നൽകുന്ന മാനേജ്മെന്റിന്റെ പുതിയ രീതികൾ ആവിഷ്കരിച്ചു. "ശാസ്ത്രീയ മാനേജ്മെന്റിന്റെ" മുൻനിര വക്താക്കളിൽ ഒരാളാണ് ഫ്രെഡറിക് വിൻസ്ലോ ടെയ്‌ലർ.

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=വിക്കിപീഡിയ:Tutorial&oldid=3758824" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്