ഓട്ടോമൻ സുൽത്താന്റെ ഗാർഹിക സേന, അംഗരക്ഷകർ, യൂറോപ്പിലെ ആദ്യത്തെ ആധുനിക സൈന്യം എന്നിവ രൂപീകരിച്ച കാലാൾപ്പട യൂണിറ്റുകളായിരുന്നു ജാനിസ്സറികൾ (Janissaries). (ഓട്ടോമൻ ടർക്കിഷ്: يڭيچرى yeñiçeri [jeniˈtʃeɾi], അതായത് "പുതിയ സൈനികൻ"). [3][4]പുതിയ പട്ടാളക്കാർ എന്നാണ് പഴയ റ്റുർക്കി ഭാഷയിൽ അർത്ഥം. മുറാദ് ഒന്നാമന്റെ (1362–1389) ഭരണകാലത്താണ് ഈ സൈന്യം സ്ഥാപിതമായത്.[5]

Janissaries
File:Knotel-Janissaries.jpg
Active 1363–1826 (1830 for Algiers)
കൂറ്  Ottoman Empire
തരം Infantry
കർത്തവ്യം Standing professional military
വലിപ്പം 1,000 (1400),[1] 7,841 (1484),[2] 13,599 (1574),[2] 37,627 (1609)[2]
Part of Ottoman army
Garrison/HQ Adrianople (Edirne), Constantinople (Istanbul)
Colors Blue, Red and Green
Equipment Various
Engagements Battle of Kosovo, Battle of Kriva Palanka, Battle of Nicopolis, Battle of Ankara, Battle of Varna, Battle of Chaldiran, Battle of Mohács, Siege of Vienna, Great Siege of Malta and others
Agha of the Janissaries

ദേവ്ഷിർമേ സമ്പ്രദായത്തിലൂടെ യോഗ്യതയുള്ള സൈന്യ വിഭാഗം ആയി ജാനിസറികൾ ആരംഭിച്ചു, അതിലൂടെ ചെറുപ്പക്കാരായ ക്രിസ്ത്യൻ ആൺകുട്ടികളെ, പ്രത്യേകിച്ച് അൽബേനിയക്കാർ, ബോസ്നിയക്കാർ, ബൾഗേറിയക്കാർ, ഗ്രീക്കുകാർ, സെർബികൾ എന്നിവരെ ബാൽക്കണിൽ നിന്ന് എടുത്ത് ഇസ്ലാം മതം സ്വീകരിച്ച് ഓട്ടോമൻ സൈന്യത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി.[6]കർശനമായ അച്ചടക്കവും ക്രമവും അനുസരിച്ചുള്ള ആന്തരിക ഐക്യത്തിന് അവർ പ്രശസ്തരായി. സാധാരണ അടിമകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി അവർക്ക് പതിവ് ശമ്പളം നൽകി. സുൽത്താനോടുള്ള അവരുടെ പൂർണ വിശ്വസ്തത പ്രതീക്ഷിച്ച് 40 വയസ്സ് വരെ വിവാഹം കഴിക്കുകയോ കച്ചവടത്തിൽ ഏർപ്പെടുകയോ ചെയ്യുന്നത് നിരോധിച്ചിരുന്നു.[7] പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടോടെ, ഓട്ടോമൻ സൈന്യത്തിന്റെ വലുപ്പത്തിൽ ഗണ്യമായ വർധനവുണ്ടായതിനാൽ, സൈനികരുടെ തുടക്കത്തിൽ കർശനമായ നിയമന നയം അയച്ചു.സിവിലിയൻ‌മാർ‌ അതിലേക്ക്‌ പ്രവേശിച്ചത്‌ അവർ‌ക്ക് നൽ‌കിയ മെച്ചപ്പെട്ട സാമൂഹിക സാമ്പത്തിക നിലയിൽ‌ നിന്നും പ്രയോജനം നേടാനാണ്. തന്മൂലം, സൈനികർക്ക് ക്രമേണ സൈനിക സ്വഭാവം നഷ്ടപ്പെട്ടു. ഒരു പ്രക്രിയയ്ക്ക് വിധേയമായി, 'സാധാരണപൗരൻ' എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടു.[8]

ആദ്യകാലങ്ങളിൽ ജാനിസറികൾ വളരെ ശക്തമായ ഒരു സൈനിക യൂണിറ്റായിരുന്നു, എന്നാൽ പടിഞ്ഞാറൻ യൂറോപ്പ് അതിന്റെ സൈനിക സംഘടനാ സാങ്കേതികവിദ്യ നവീകരിച്ചതോടെ, എല്ലാ മാറ്റങ്ങളെയും ചെറുക്കുന്ന ഒരു പിന്തിരിപ്പൻ ശക്തിയായി ജാനിസറികൾ മാറി. ക്രമേണ ഓട്ടോമൻ സൈനികശക്തി കാലഹരണപ്പെട്ടു. പക്ഷേ ജാനിസറിമാർക്ക് അവരുടെ പൂർവികർ ഭീഷണി നേരിടുന്നുവെന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ, അല്ലെങ്കിൽ പുറത്തുനിന്നുള്ളവർ അവരെ നവീകരിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. അല്ലെങ്കിൽ കുതിരപ്പടയാളികൾ അവരെ കീഴടക്കിയേക്കാം എന്നുള്ളതിനാൽ അവർ കലാപത്തിലേയ്ക്ക് ഉയർന്നു. കലാപങ്ങൾ ഇരുവശത്തും അക്രമാസക്തമായിരുന്നു, പക്ഷേ ജാനിസറികൾ അടിച്ചമർത്തപ്പെടുമ്പോൾ, ഓട്ടോമൻ സൈനികശക്തിക്ക് പടിഞ്ഞാറുമായി ബന്ധപ്പെടാൻ വളരെ വൈകിയിരുന്നു.[9]1826-ൽ സുൽത്താൻ മഹ്മൂദ് രണ്ടാമൻ ഈ സൈന്യ വിഭാഗം നിർത്തലാക്കി. അതിൽ 6,000 അല്ലെങ്കിൽ അതിൽ കൂടുതൽ പേർ വധിക്കപ്പെട്ടു.[10]

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. Nicolle, pp. 9–10.
  2. 2.0 2.1 2.2 Ágoston, Gábor (2014). "Firearms and Military Adaptation: The Ottomans and the European Military Revolution, 1450–1800". Journal of World History. 25: 113.
  3. Balfour & Kinross 1977, പുറം. 52.
  4. Goodwin, Jason (1998). Lords of the Horizons: A History of the Ottoman Empire. New York: H. Holt, 59,179–181. ISBN 0-8050-4081-1.
  5. Kafadar, Cemal (1995). Between Two Worlds: The Construction of the Ottoman State. University of California Press. pp. 111–3. ISBN 978-0-520-20600-7.
  6. The New Encyclopedia of Islam, ed. Cyril Glassé, Rowman & Littlefield, 2008, p.129
  7. Cleveland, Bunton, William, Martin (2013). A History of the Modern Middle East. Westview Press. pp. 43. ISBN 978-0-8133-4833-9.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  8. Ágoston, Gábor (2014). "Firearms and Military Adaptation: The Ottomans and the European Military Revolution, 1450–1800". Journal of World History. 25: 119–20.
  9. Peter Mansfield, A History of the Middle East (1991) p. 31
  10. Balfour & Kinross 1977, പുറം. 456-457.

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ തിരുത്തുക

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ജാനിസ്സറി&oldid=3797166" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്